poniedziałek, 16 listopada 2015

Ludwik Hirszfeld

Ur.5 sierpnia 1884 w Warszawie,zm.7 marca 1954 we Wrocławiu lekarz,bakteriolog i immunolog,twórca polskiej szkoły immunologicznej oraz nowej dziedziny nauki seroantropologii.
Biografia
Studiował medycynę w Würzburgu i Berlinie.Uzyskał doktorat za pracę na temat aglutynacji,zaś habilitację(w wieku 30 lat)za pracę nad związkiem zjawisk odpornościowych i krzepliwości krwi.Był asystentem w Instytucie Badań Raka w Heidelbergu oraz w Zakładzie Higieny uniwersytetu w Zurychu.W czasie I wojny światowej uczestniczył w zwalczaniu ogromnej epidemii tyfusu plamistego w Serbii.Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r.współtworzył,a następnie kierował Państwowym Instytutem Higieny w Warszawie(1924–1939).W 1926 r.habilitował się po raz drugi na Uniwersytecie Warszawskim jako bakteriolog i immunolog,od 1931 r.jego profesor.Ok.1938 r.przy ul.Obrońców na Saskie Kępie wybudowano willę(projekt Józefa Łowińskiego),w której Ludwik Hirszfeld zamieszkał.W czasie II wojny światowej wraz z innymi Żydami został zmuszony do zamieszkania w getcie warszawskim.Prowadził tam wykłady,pracował naukowo,a także dzięki szczepionce przekazanej przez prof.Rudolfa Weigla z lwowskiego Instytutu,nielegalnie przemyconej do getta leczył chorych na tyfus plamisty.W lipcu 1942 r.uciekł z getta na aryjską stronę.Przez pewien okres ukrywał się pod zmienionym nazwiskiem w domu Laury z Przedpełskich Kenigowej,żony Mariana Keniga,w Starej Miłośnie k.Warszawy,później u gospodarza Stanisława Kaflika w Klembowie koło Tłuszcza udając urzędnika-dezynfektora.W roku 1943 spisał swoją autobiografię,która ukazała się w roku 1946 pt.„Historia jednego życia”.Po wyzwoleniu Lublina w 1944 r.brał udział w tworzeniu UMCS.W 1945 r.przeniósł się do Wrocławia i podjął pracę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wrocławskiego(był pierwszym dziekanem tego wydziału).W 1952 roku utworzył we Wrocławiu Instytut Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN.
Osiągnięcia
Do jego najważniejszych osiągnięć naukowych należy praca nad grupami krwi.Prowadził ją w latach 1907–1911 wraz z Emilem von Dungernem w Zurychu.Odkrył wówczas prawa dziedziczenia grupy krwi(które zastosował do celów dochodzenia ojcostwa) i wprowadził oznaczenie grup krwi jako 0,A,B i AB,przyjęte na całym świecie w 1928 r.Oznaczył również czynnik Rh i odkrył przyczynę konfliktu serologicznego,co uratowało życie wielu noworodkom.O badaniach Hirszfelda pisał Paweł Jasienica w książce"Opowieści o żywej materii"(1954 r.)W 1950 r.nominowany do nagrody Nobla w dziedzinie medycyny za wyjaśnienie zagadki zjawiska konfliktu serologicznego między matką a płodem.Żoną prof.Ludwika Hirszfelda była prof.Hanna Hirszfeldowa,również lekarka,pediatra.Grób państwa Hirszfeldów znajduje się na Cmentarzu św.Wawrzyńca we Wrocławiu.
Prace

  • Dungern E.von,Hirszfeld L.Über Vererbung gruppenspezifischer Strukturen des Blutes.Z Immun Forsch Exper Ther 1910;6:284-92

Upamiętnienie

  • We Wrocławiu imię Ludwika Hirszfelda nosi plac,na którym funkcjonuje Dolnośląskie Centrum Onkologiczne
  • Od 31 stycznia 1979 imię Ludwika Hirszfelda nosi ulica na warszawskim Ursynowie
  • Poczta Polska chcąc uczcić dokonania Polaków na świecie wprowadziła w roku 2009 do obiegu cztery znaczki.Na znaczku o nominale 1,95 zł przedstawiono podobiznę Ludwika Hirszfelda
  • Ulica w Lublinie nosi nazwę Ludwika Hirszfelda,w dzielnicy gdzie znajduje się kampus Uniwersytetu Medycznego
  • Na terenie Zakładu i Katedry Mikrobiologii Uniwersytetu Medycznego im.Piastów Śląskich we Wrocławiu znajduje się aula poświęcona Ludwikowi Hirszfeldowi

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz