Apolinary Szeluto

Ur.23 lipca 1884 w Petersburgu,zm.21 sierpnia 1966 w Chodzieży polski kompozytor,pianista,adwokat,z białoruskiego rodu szlacheckiego herbu Kalwarya.Należał do grupy kompozytorskiej Młoda Polska,do której należeli również Karol Szymanowski,Grzegorz Fitelberg i Ludomir Różycki.Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 9 lat.Uczęszczał do gimnazjum w Saratowie.W latach 1902-1905 studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim.Studiował jednocześnie w Konserwatorium.W latach 1906-1909 studiował pianistykę u Leopolda Godowskiego w Berlinie.W latach 1911-1918 pracował jako sędzia śledczy w Remontnem koło Astrachania.W 1918 r.zamieszkał w Warszawie,gdzie znalazł pracę w Ministerstwie Sprawiedliwości.W roku 1934 przeniósł się do Słupcy,gdzie pracował jako notariusz.Po wojnie został sędzią Sądu Grodzkiego w Słupcy.Lata 1918-1933 były najefektywniejsze w jego działalności muzycznej.W latach 1927-1930 Towarzystwo Wydawnicze Muzyki Polskiej w Warszawie wydało jego dwa nokturny i kilka innych utworów.W 1938 r.w Poznaniu został wykonany poemat Szeluty"Cyrano de Bergerac".W tym też roku jesienią kompozytor wystąpił w roli solisty i pianisty,wykonując swój koncert H-dur z orkiestrą pod batutą Kazimierza Wiłkomirskiego.W 1938 r.Radio Polskie nadało kilkanaście utworów jego pióra.W okresie powojennym zaangażował się politycznie,stał się gorliwym zwolennikiem socrealizmu w muzyce.W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku,mimo postępującej choroby umysłowej,nadal komponował,lecz utwory z okresu po roku 1949 nie są już brane przez muzykologów pod uwagę.Dorobek kompozytorski Szeluty został po śmierci zakupiony i przechowywany przez Bibliotekę Narodową w Warszawie.Apolinary Szeluto komponował utwory w większości gatunków muzycznych;objętościowo jego twórczość przewyższa całość dorobku innych przedstawicieli"Młodej Polski".Dzisiaj twórczość kompozytora jest zapomniana.Kompozytor napisał też dużo artykułów,m.in.Muzyka jako objaw życia społecznego,Ślepy tor muzyki współczesnej,Muzyka trwała i tymczasowa,Jak wyprowadzić muzykę ze ślepego toru,Gdzie jest piękno muzyczne,Jaka muzyka jest na ślepym torze.Pisał też wspomnienia o Szymanowskim,Noskowskim i o Chopinie.Zmarł w Domu Pomocy Społecznej dla Przewlekle Chorych w Chodzieży 21 sierpnia 1966 r.Został pochowany na słupeckim cmentarzu.Imię Apolinarego Szeluty nosi słupecki Zespół Szkół Muzycznych, oraz ulica Słupcy.