Stanisław Kunicki

Ps.„Grzegorz”(ur.6 czerwca 1861 w Tyflis,zm.28 stycznia 1886 w Warszawie)polski działacz robotniczy i rewolucyjny.
Życiorys
Syn Czesława lekarza wojskowego.Brat Ryszarda Kunickiego i Zofii.Początkowo uczył się w domu,a następnie od 1871 r.w gimnazjum klasycznym w Tyflisie.Po przejściu ojca na emeryturę w 1878 r.rodzina przeniosła się do Warszawy.Kunicki pozostał jeszcze w Tyfilisie do ukończenia gimnazjum w 1879 r.a następnie rozpoczął studia w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Sankt Petersburgu.Przez kolegę z instytutu w 1880 r.został wprowadzony do rosyjskiej Narodnej Woli.W lipcu i sierpniu 1882 r.wraz z Ludwikiem Waryńskim i Kazimierzem Puchewiczem współtworzyli program zakładanej partii Proletariat,od września 1883 r.do czerwca 1884 r.był członkiem jego Komitetu Centralnego.W lutym 1884 r.podczas zjazdu Narodnej Woli w Paryżu zawarł formalną umowę o współpracy tego ugrupowania z polskim Proletariatem,oznaczało to przejście z walk masowych do indywidualnych aktów terroru.Wiosną 1884 r.po fali aresztowań był inicjatorem stworzenia nowego składu Komitetu Centralnego.Współzałożyciel pism politycznych:„Walka Klas” i „Proletariat”.Zwolennik stosowania aktów terroru w polityce(metoda walki,którą poznał w„Narodnej Woli”).Aresztowany w 28 czerwca 1884 wraz z Piotrem Bardowskim i osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej.W procesie 29 proletariatczyków(1885 r.)otrzymał wyrok śmierci,został stracony 28 stycznia 1886 na stokach Cytadeli.