Tadeusz Makowski

Ur.29 stycznia 1882 w Oświęcimiu,zm.1 listopada 1932 w Paryżu polski malarz działający w Paryżu,przedstawiciel École de Paris.
Życiorys
Studiował w latach 1902–1906 filologię klasyczną i polską na Uniwersytecie Jagiellońskim,1903–1908 malarstwo w ASP w Krakowie u J.Stanisławskiego i J.Mehoffera.Na przełomie 1908/1909 wyjechał do Paryża,gdzie pozostał do końca życia.We wczesnych pracach był wierny swoim nauczycielom.W Paryżu malował początkowo pod wrażeniem fresków P.C. Puvis de Chavannes'a,a poznawszy grupę kubistów z Montparnasse'u,uległ ich wpływowi.Zaproszony przez W.Ślewińskiego,spędził okres wojny w Bretanii,gdzie później wracał kilkakrotnie.Od tego czasu datuje się jego odejście od kubizmu i zwrot ku studiom z natury.Malował pejzaże ze sztafażem w duchu naiwnego realizmu i podobnie stylizowane kompozycje figuralne.Wykorzystując i przetwarzając w poetyckiej wyobraźni wpływy dawnego malarstwa niderlandzkiego i holenderskiego,kubizmu,polskiej sztuki ludowej i współczesnych naiwnych realistów,wypracował indywidualny styl metaforyczny,emanujący lirycznym nastrojem.Częstym tematem jego obrazów były dzieci w scenach z życia wiejskiego,teatralnych,maskaradowych i karnawałowych,w prymitywizowanej i częściowo geometryzowanej formie.Uprawiał grafikę(m.in.drzeworytnicze ilustracje książkowe).W 1912–1931 prowadził dziennik(wydany w 1961 r.w Warszawie).Został pochowany na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency.Za Wnętrze jeden z trzech nieznanych obrazów Tadeusza Makowskiego,które sprzedano 20 marca 2011 roku podczas aukcji w Warszawie prywatny nabywca zapłacił 620 tys.zł.
Wybrane dzieła

• Astry i cynie w glinianym dzbanku,1917 r.olej na płótnie,73x42,5 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Autoportret z paletą i ptaszkiem,ok 1919 r.olej na płótnie,61x50 cm,Muzeum Narodowe w Krakowie
• Chłopcy z fujarkami,ok.1928 r.olej na płótnie,81x49 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Dziad i baba,1930 r.olej na płótnie,82x99 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Dzieci z turoniem,1929 r.olej na płótnie,80,5x100 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Dziecinne ZOO,ok.1929 r.olej na płótnie,32,5x46 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Jazz,1929 r.olej na płótnie,132x163 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Kapela dziecięca,1922 r.olej na płótnie,114x146 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Kwiaty przed chatą,1900 r.olej na płótnie,57,5x64,7 cm,Muzeum Narodowe w Krakowie
• Mali pierroci,1930 r.olej na płótnie,54,5x65 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Mała Gioconda,1920 r.olej na płótnie,73x50 cm,Muzeum Narodowe w Krakowie
• Maskarada,1928 r.olej na płótnie,80x100 cm,Muzeum Narodowe w Poznaniu
• Na plaży,1930 r.olej na płótnie,65x81 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Odlot jaskółek,1931 r.olej na płótnie,39,5x26,5 cm,Muzeum Narodowe w Krakowie
• Portret męski z fajkami,ok.1930 r.olej na płótnie,81x66 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Promień słońca,ok.1930 r.olej na płótnie,72,5x50 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Rybak,1930 r.olej na płótnie,100x80 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Skąpiec,1932 r.olej na płótnie,117,5x89 cm.Muzeum Narodowe w Warszawie
• Słoneczniki,1907 r.olej na płótnie,120x135 cm,Muzeum Narodowe w Poznaniu
• Szermierze,ok.1931 r.olej na płótnie,100x81,5 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Szewc,1930 r.olej na płótnie,105,5x81,5 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Teatr dziecięcy,1931 r.olej na płótnie,54x65 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Troje dzieci pod drogowskazem,ok.1930 r.olej na płótnie,24,5x35,3 cm,Muzeum Śląskie w Katowicach
• Ukwiecone okno,ok.1926 r.olej na płótnie,Muzeum Narodowe w Warszawie
• W oberży,1931 r.olej na płótnie,46,5x55,2 cm,Muzeum Narodowe w Poznaniu
• Wiejskie podwórko,1928 r.olej na płótnie,81x100 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie

W oczach krytyków

• "Było w nim coś z niewinnego dziecka jakaś świeżość,niewinność,a jednocześnie to był bardzo wykształcony człowiek".(Marcel Gromaire)
• "Makowski,prawdziwy talent malarski,jego kolor,to sama wrażliwość".(Guillaume Apollinaire)
• "Makowski sprowadza człowieka do brył i figur,ale pozostawia mu jego duszę".(Mieczysław Wallis)
• "O obrazach Tadeusza Makowskiego poeci piszą wiersze.Nie dziwię się temu.Każdy z jego obrazów jest bowiem jak wiersz,tyle w nim czystej poezji,czystego liryzmu i wzruszenia".(Ignacy Witz)
• "Jego płótna żyją przede wszystkim dziwnym światłem,które ożywia,światłem tajemniczym,feerycznym,świadczącym o mądrej technice,precyzyjnym warsztacie,o pracowitych i owocnych rozmyślaniach malarza nad wszystkimi środkami i możliwościami,nad wiecznym cudem koloru".(Roger Brielle)
• "Malarstwo Makowskiego to dokument doskonałego zespolenia„europejskości”z polskością,to szkoła niezawodna artystycznego sumienia".(Juliusz Starzyński)
• "Pewno nie umiał bić się o swoje miejsce,nawet trudno mu było chyba z ludźmi obcować.Był pochłonięty swoim widzeniem świata,swoją poezją kameralną,której i dla której do śmierci szukał wyrazu".(Józef Czapski)
• "Zgeometryzowane formy postaci,przypominających wyciosane z drewna kukiełki,umiał nasycić ekspresją spojrzeń i gestów jak najbardziej ludzkich.Figurki Makowskiego zbudowane z kul,stożków,ostrosłupów i sześcioboków urzekają wdziękiem i poetyckim czarem".(Przemysław Trzeciak)