poniedziałek, 26 października 2015

Bolesław Drobner

Ur.28 czerwca 1883 w Krakowie,zm.31 marca 1968 w Krakowie polski działacz socjalistyczny,chemik,pierwszy powojenny prezydent Wrocławia.
Biografia
Ukończył chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim,z której otrzymał doktorat filozofii.Od 1898 r.działał w Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i Śląska Cieszyńskiego,a następnie w Polskiej Partii Socjalistycznej.Opowiadał się za współpracą z Komunistyczną Partią Polski.21 marca 1938 przed sądem okręgowym w Krakowie rozpoczął się proces Bolesława Drobnera oskarżonego o działalność komunistyczną.1 kwietnia 1938 sąd skazał Drobnera na karę 3 lat pozbawienia wolności(z zaliczeniem dotychczasowego pobytu w areszcie)oraz na utratą praw na 3 lata.Po najeździe sowieckim na Polskę 17 września 1939 aresztowany przez NKWD i więziony.W 1943 r.został uwolniony i wszedł do władz Związku Patriotów Polskich oraz PKWN(kierownik Resortu Pracy,Opieki Społecznej i Zdrowia PKWN).W 1945 r.(do czerwca)pierwszy polski prezydent Wrocławia(powołany 14 marca,jeszcze przed wkroczeniem Armii Czerwonej do miasta,urzędowanie mógł praktycznie rozpocząć dopiero po kapitulacji Festung Breslau,w maju).Współorganizator polskiej administracji.Opowiadał się za przekształceniem Wrocławia w miasto wydzielone.Chciał stworzyć system gospodarczy eliminujący obieg pieniędzy(tzw.republika drobnerowska),co było jednym z głównych czynników,które zadecydowały o pozbawieniu go tej funkcji.W latach 1956–1957 był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie.Od 1944 r.poseł do KRN,na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I,II,III i IV kadencji;w II,III i IV kadencji Sejmu pełnił funkcję Marszałka Seniora(1957,1961,1965).Dwukrotnie odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy.Ponadto nadano mu Krzyż Wielki i Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.Zaprzyjaźniony z Piwnicą pod Baranami,pomógł w jej otwarciu i pierwszych latach działania.Z małżeństwa z Lubą z domu Hirszowicz(1884–1965)miał syna Mieczysława(1912–1986),profesora sztuk muzycznych.Pochowany jest na Cmentarzu Rakowickim.Do 1991 r.jego imieniem nazwany był jeden z bulwarów wiślanych Krakowa.Jego imieniem nazwana jest także ulica w śródmieściu Wrocławia.
Publikacje

  • Drogowskazy,Wrocław 1945 r.
  • Bezustanna walka(1962–1967),Kraków 1967 r.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz