piątek, 9 października 2015

Józef Rybak(generał)

Józef Artur Rybak(ur.7 kwietnia 1882 w Delatynie woj.stanisławowskie,zm.8 maja 1953 w Warszawie)generał dywizji Wojska Polskiego,pułkownik Sztabu Generalnego cesarskiej i królewskiej Armii,wyznania ewangelicko-reformowanego.
Wykształcenie i I Wojna Światowa
Kształcił się w Bielsku,w 1901 r.ukończył Szkołę Kadetów w Wiedniu i od 1902 r.jako oficer zawodowy artylerii przeszedł kolejne szczeble dowódcze i sztabowe w Krakowie i Sarajewie.W latach 1905-1907 był słuchaczem Szkoły Wojennej Sztabu Generalnego w Wiedniu.1 marca 1909 mianowany został szefem Oddziału II Komendy I Korpusu w Krakowie.W maju 1911 r.awansowany na kapitana i przeniesiony na stanowisko szefa Oddziału III w tej samej komendzie korpusu.20 lipca 1914 powierzono mu funkcję delegata Sztabu Generalnego i Naczelnej Komendy Armii przy oddziałach strzeleckich.2 sierpnia 1914 za jego pośrednictwem Józef Piłsudski otrzymał zgodę na przeprowadzenie mobilizacji„Strzelca” i Polskich Drużyn Strzeleckich.15 sierpnia wyznaczony został na stanowisko szefa Oddziału II Komendy 1 Armii.Następnie pełnił funkcje zastępcy szefa sztabu 57 Dywizji Piechoty i szefa sztabu 59 Dywizji Piechoty.W 1916 r.awansował na majora.1 sierpnia 1917 został zastępcą szefa sztabu generalnego gubernatora lubelskiego.1 maja 1918 awansował na podpułkownika.
W Wojsku Polskim
W Wojsku Polskim od listopada 1918 r.Listopad–grudzień 1918 r.szef Polskiej Wojskowej Komisji Likwidacyjnej przy c. i k.Ministerstwie Wojny w Wiedniu.10 grudnia 1918 powrócił do Warszawy i objął stanowisko szefa Oddziału VI Informacyjnego Sztabu Generalnego.10 marca 1919 mianowany został szefem Departamentu I Mobilizacyjno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych.10 marca 1920,w ramach reorganizacji ministerstwa,powierzono mu stanowisko szefa Oddziału I Organizacyjno-Mobilizacyjnego Sztabu M.S.Wojsk.Odegrał istotną rolę w czasie wojny z bolszewikami 1920 r.Był dowódcą Grupy Operacyjnej w 3 Armii(kwiecień–lipiec) i szefem sztabu 4 Armii(lipiec–październik).10 października 1920 został szefem delegacji Wojska Polskiego w Komisji Porozumiewawczej w Baranowiczach i Rozjemczej w Mińsku.W tym samym roku awansował na generała podporucznika.30 stycznia 1921 został szefem Biura Ścisłej Rady Wojennej II zastępcą szefa Sztabu Generalnego.13 grudnia 1921 wyznaczony został na stanowisko I zastępcy szefa Sztabu Generalnego.3 maja 1922 zweryfikowany został w stopniu generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919.4 czerwca 1924 mianowany został dowódcą Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu.Na tym stanowisku 1 grudnia 1924 awansował na generała dywizji ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 10.lokatą w korpusie generałów.31 lipca 1926 Prezydent RP zwolnił go ze stanowiska dowódcy OK III i mianował inspektorem armii z siedzibą w Warszawie.10 sierpnia 1930 Prezydent RP zwolnił go ze stanowiska inspektora armii i przeniósł do dyspozycji Ministra Spraw Wojskowych z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego.Z dniem 31 grudnia 1930 przeniesiony został,na własną prośbę,w stan spoczynku.
W stanie spoczynku
Zamieszkał pod Brześciem,gdzie gospodarował na zakupionym folwarku.W czasie okupacji nie brał udziału w ruchu oporu,mimo to krótko więziło go gestapo.W 1945 r.zgłosił się do służby w Ludowym Wojsku Polskim.Nie został przyjęty ze względu na wiek.Prowadził w Krakowie warsztat ślusarski.Zmarł w Warszawie,pochowany w Krakowie cmentarz Rakowicki.
Wspomnienia
Autor sygnowanych przez niego wspomnień,napisanych przez inną osobę,odsłaniających kulisy współpracy kierownictwa polskich organizacji niepodległościowych z wywiadem Austro-Węgier.Wspomnienia ukazały się w tygodniku"Świat",w roku 1954 zostały wydane przez wydawnictwo"Czytelnik".
To wydanie zawiera następujące rozdziały:

  • I.Dowództwo okazuje zainteresowanie moją osobą
  • II.Rozmowa z majorem Ronge i niezwykła nominacja
  • III.Krakowskie początki.Zaczynam interesować się polityką
  • IV.Pierwsze kontakty z„Konfidentem S” i dwóch„Stefanów”
  • V.Tajemnicze aresztowanie Sławka
  • VI.Piłsudski wyjaśnia
  • VII.„Strzelec” i jego sukcesy w kontrwywiadzie
  • VIII.Moje nowe plany i przełamanie megalomanii Piłsudskiego
  • IX.Otrzymuję rozkaz zorganizowania legionów
  • X.Koniec mojej koncepcji legionowej i kilka uwag strategicznych
  • XI.Moje pierwsze przeżycia na froncie
  • XII.Dalsze perypetie na froncie i moja osobista klęska
  • XIII.Moje przeżycia na froncie bałkańskim
  • XIV.Wracam na front wschodni
  • XV.Ostatnie dni wojny
  • XVI.Spotykam się z Piłsudskim
  • XVII.Organizuję Wojsko Polskie
  • XVIII.Mój udział w kampanii 1920 roku
  • XIX.Kilka koniecznych wyjaśnień
  • XX.Kilka uwag o wypadkach majowych i moje odejście z wojska
  • XXI.Okres okupacji i dziesiątki propozycji
  • XXII.Poprawki do„Poprawek”
  • Dlaczego milczałem?
  • Posłowie

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari(1921 r.)
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski(2 maja 1922)
  • Krzyż Walecznych dwukrotnie
  • Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych
  • Krzyż Wolności III klasy(Estonia)
  • Kawaler Legii Honorowej(1921 r.zezwolenie Naczelnika Państwa)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz