wtorek, 20 grudnia 2016

Elżbieta Dziębowska

Ps.Dewajtis(ur.16 kwietnia 1929 w Warszawie,zm.4 kwietnia 2016)polska muzykolog,nauczyciel akademicki,w czasie II wojny światowej członkini Szarych Szeregów i oddziału dywersji bojowej Kedywu Agat,uczestniczka powstania warszawskiego.

Życiorys
Była córką przedwojennego oficera zawodowego Feliksa Dziębowskiego(zginął w czasie kampanii wrześniowej) i Julii Dziębowskiej z domu Gradowskiej.W 1940 r.wraz z rodziną przeniosła się do Warszawy.W 1942 r.została przyjęta do drugiej klasy miejskiego Gimnazjum Żeńskiego im.Jana Kochanowskiego w Warszawie,które podczas okupacji nosiło nazwę II Miejskiego Żeńskiego Gimnazjum Krawiecko-Bieliźniarskiego.W lutym 1942 r.została wprowadzona przez Helenę Jarome do Szarych Szeregów.Dołączyła do 58 Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerzy.Jej drużynową była Irena Malento ps.„Jenny”.W konspiracji wybrała pseudonim będący nazwą dębu tytułowego bohatera jej ulubionej powieści Dewajtis Marii Rodziewiczówny.Mimo młodego wieku(14 lat)wiosną 1943 r.została przyjęta na kurs przysposobienia wojskowego.W sierpniu 1943 r.przeszła wraz z grupą koleżanek ze swojej drużyny do nowo utworzonego oddziału dywersji bojowej Kedywu Agat(późniejszy batalion„Parasol”).W jej mieszkaniu przy ul.Kaliskiej 17,w którym mieszkała wraz z rodziną,znajdowało się również biuro II plutonu.Ściśle współpracowała z szefem komórki wywiadu„Agatu”Aleksandrem Kunickim ps.„Rayski”.Była najmłodszą wywiadowczynią oddziału.Uczestniczyła w rozpoznaniu lub wzięła bezpośredni udział w akcjach likwidacyjnych:Frühwirth,Braun,Gresser,Kutschera,Stamm oraz Koppe.Za udział w akcji Kutschera otrzymała po raz pierwszy Krzyż Walecznych.Od 1943 r.wraz z kolegami i koleżankami z Agatu uczęszczała na tajne komplety organizowane przez dowództwo oddziału w porozumieniu z dyrekcją przedwojennego Gimnazjum i Liceum im.Bolesława Prusa przy ul.Jasnej 10.Dyrektor szkoły wyraził wtedy zgodę na przyjęcie dziewcząt(szkoła była męska).W powstaniu warszawskim ze służby w II plutonie 2 kompanii batalionu„Parasol”została w pierwszych dniach sierpnia oddelegowana do służby sztabowej jako łączniczka płk.Jana Mazurkiewicza ps.„Radosław”.Została ranna w czasie walk na Starym Mieście.Wyszła z Warszawy we wrześniu 1944 r.wraz z ludnością cywilną,przeszła przez obóz przejściowy Dulag 121 w Pruszkowie.Po wojnie ukończyła liceum oraz podjęła studia muzykologiczne na Uniwersytecie Warszawskim,które ukończyła w 1957 r.W 1966 r.na podstawie rozprawy Poematy symfoniczne Mieczysława Karłowicza uzyskała stopień naukowy doktora nadany przez Instytut Sztuki PAN w Warszawie.Następnie była pracownikiem naukowym na Uniwersytecie Warszawskim,a od 1970 do 1989 r.w Katedrze Historii i Teorii Muzyki Uniwersytetu Jagiellońskiego,pełniąc m.in.funkcję kierownika tejże katedry.W latach 1973–1983 wykładała w Akademii Muzycznej w Krakowie.Była redaktorem naczelnym Encyklopedii Muzycznej PWM.Należała do ZBoWiD i PZPR.Po przejściu na emeryturę przeprowadziła się do Jurgowa.W 2005 r.została członkiem honorowym Związku Kompozytorów Polskich.
Odznaczenia
Upamiętnienie

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz