niedziela, 18 grudnia 2016

Anna Piskorska-Chlebowska

Anna Kazimiera Władysława Piskorska-Chlebowska(ur.15 marca 1929 w Warszawie,zm.11 sierpnia 1983 tamże)polska chemiczka,podharcmistrzyni,działaczka opozycji demokratycznej w PRL.
Dzieciństwo,wykształcenie i praca
Przed II wojną światową chodziła do szkoły powszechnej przy ul.Drewnianej w Warszawie.W czasie wojny chodziła do gimnazjum Haliny Gepnerówny nr 3,działającego pod szyldem Zawodowej Szkoły Kapeluszniczej.Po powstaniu kontynuowała naukę w gimnazjum w Konstancinie.W 1945 r.przeniosła się z matką i siostrą do Zabrza,gdzie uczyła się w gimnazjum i liceum im.Janiny Gruszczyńskiej,w klasie o profilu matematyczno-przyrodniczym.Po maturze zdanej w 1948 r.dostała się na Wydział Geologii Uniwersytetu Warszawskiego,a po roku przeniosła się na chemię.Ukończyła Wydział Chemii Uniwersytetu Warszawskiego w 1954 r.uzyskując tytuł magistra filozofii i rozpoczęła pracę jako asystentka w katedrze chemii organicznej na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Warszawie.Na Uniwersytecie Warszawskim obroniła doktorat z chemii organicznej w 1964 r.W 1969 r.została usunięta z pracy za ujęcie się za swoim profesorem,pochodzenia żydowskiego.Uzyskała pracę jako adiunkt w Zakładzie Radiobiologii i Ochrony Zdrowia Instytutu Badań Jądrowych w Świerku,gdzie pracowała do śmierci w 1983 r.W 1972 r.ukończyła Podyplomowe Studium Radiochemii na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego.Specjalizowała się w rozwoju metod oznaczania stężenia pierwiastków promieniotwórczych w organizmie człowieka.Opublikowała również wiele artykułów przeglądowych oraz była autorką scenariusza filmu instruktażowego o podstawowych zestawach i czynnościach laboratoryjnych w pracowniach chemicznych(1969 r.)
Harcerstwo i działalność niepodległościowa
Będąc córką dwojga harcmistrzów,Tomasza Piskorskiego i Marii Piskorskiej,już od wczesnego dzieciństwa była przesiąknięta ideami harcerskimi.Była zuchem,w wieku 7 lat w czasie zlotu harcerskiego w Gdyni siedziała na kolanach Roberta Baden-Powella.W czasie wojny należała do 11 WŻDH(Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej)im.Zawiszy Czarnego.Drużyna ta działała od 1915 r.na pensji Haliny Gepnerówny,przekształconej później w Gimnazjum i Liceum im.Haliny Gepnerówny przy ul.Moniuszki 8,nieprzerwanie na tym terenie łącznie z okresem konspiracji do 1944 r.W 1942 r.część starszych dziewcząt(w tym Anna Piskorska)wraz z drużynową Anną Turczynowicz przeszła do służb łączności,tworząc pluton łączności WSK(Wojskowa Służba Kobiet),a na terenie tajnego Gimnazjum im.H.Gepnerówny powstała„młoda”11 WDŻH.Przed samym powstaniem Anna Piskorska została zastępową,brała udział w małym sabotażu i m.in.liczyła liczebność obsady posterunków niemieckich.W wieku 14 lat,w czasie powstania warszawskiego była łączniczką Szarych Szeregów i sanitariuszką(w jej domu przy ul.Powsińskiej 104 mieściła się kwatera dowódcy baonu i punkt sanitarny).Po wojnie oddała się pracy harcerskiej.W 1945 roku została drużynową założonej przez siebie swojej pierwszej drużyny w Konstancinie,11 WŻDH„Młody las”,nawiązującej do tradycji dawnej 11 WŻDH.
Po wyjeździe do Zabrza została drużynową drużyny im.„Zawiszy Czarnego”Słonecznych Rycerzy nr 6 w Zabrzu:
W Zabrzu jako jedne z pierwszych powstały drużyny przy gimnazjum i liceum,mającym swą siedzibę w budynku przy pl.Warszawskim.Drużynowe:Anna Piskorska,Wiesława Otto,Zofia Wencel tak ciekawie organizowały pracę drużyn,że ich szeregi rosły z dnia na dzień,a drużyny nr 6 i 8 zyskałoby miano najlepszych w Zabrzu.
Pracowała jako instruktor ZHP w Komendzie Hufca Zabrze.Wraz z Jadwigą Wardasówną prowadziła świetlicę dla sierot wojennych i ubogich dzieci.Również z nią wystawiała w teatrze w Zabrzu sztuki dla dzieci:Szewc Dratewka,Sklep z lalkami i Sklep z zabawkami.Próbowała też realizować poważniejsze ambicje aktorskie,wystawiając wraz ze szkołą adaptację Balladyny Słowackiego pt."Goplana".Ukończyła kurs podharcmistrzowski w 1947 r.Była oboźną obozu na Krzeptówkach w Zakopanem.Uczestniczyła w zlocie reaktywującego się harcerstwa w 1956 r.pracowała w hufcu Wola,prowadząc drużynę żeńską im.Zawiszy Czarnego w III Liceum Ogólnokształcącym im.gen.Sowińskiego.Prowadziła obozy w Pieckach(1957 r.)w Lucieniu(1958 r.) i w Czatoży(1958 r.)We wczesnych latach 60 XX w.zawiesiła swoją działalność w harcerstwie ze względu na zmiany polityczne w ZHP.W latach 70 przez 2 kadencje była przewodniczącą Komitetu Osiedlowego Osiedla„Przyjaźń”w Warszawie,później do stanu wojennego członkinią jego zarządu.W latach 1976-1981 była współpracowniczką KOR i KSS„KOR”(przepisywanie„Komunikatów KOR”,udostępnianie mieszkania na spotkania,składanie Biuletynów Informacyjnych KSS„KOR”).W latach 1979-1980 była współorganizatorką systemu zaopatrywania wydawnictwa NOWA w materiały poligraficzne i in.w tym samym okresie przepisywała z taśm magnetofonowych wykłady Towarzystwa Kursów Naukowych do publikacji w niezależnych czasopismach.W sierpniu 1980 r.udostępniła swoje mieszkanie oraz telefon na organizację punktu kontaktowego„Solidarności”.W latach 1980-1981 była członkinią redakcji„Biuletynu Informacyjnego NSZZ«Solidarność»w IBJ”.We wrześniu 1980 r.prowadziła na terenie IBJ masową akcję zbierania podpisów za przywróceniem do pracy Mirosława Chojeckiego,bezpodstawnie zwolnionego z tego instytutu.Natychmiast po wybuchu stanu wojennego zaczęła organizować opiekę nad rodzinami internowanych oraz zbiórkę pieniędzy i darów dla Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom.Została łączniczką sieci informacyjnej RKW Mazowsze.Od marca 1982 r.wspierała organizację sieci informacyjnej„Tygodnika Mazowsze”.
Życie rodzinne
Anna Piskorska-Chlebowska była:
W dzieciństwie,aż do powstania warszawskiego mieszkała przy ul.Nowy Zjazd 3 m 5 w Warszawie.Po zburzeniu jej rodzinnego domu,po upadku powstania przez pewien czas mieszkała w Konstancinie i Zabrzu.W 1948 r.wróciła z matką i siostrą do Warszawy i zamieszkała w domu jej dziadków w Willi Podgórskich przy ul.Powsińskiej 104,wraz z siostrą,matką i babką Anną Podgórską.W czerwcu 1951 r.wyszła za mąż za Cezarego Chlebowskiego,z którym pozostawała w związku małżeńskim do 1966 r.Po krótkim okresie mieszkania w domu męża jej kuzynki Stanisława Jurkiewicza przy ul.Kieleckiej w Warszawie,od 1955 r.do tragicznej śmierci w 1983 r.mieszkała na Osiedlu„Przyjaźń”w Warszawie.Zginęła w 1983 r.Została pochowana na warszawskich Starych Powązkach w grobie rodzinnym przy swoich rodzicach(symbolicznym grobie jej ojca,który zginął w 1940 r.w Charkowie)w kwaterze 18-1-1.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz