Ur.jako Emil Michael Schramek 29 września 1887 w Tworkowie,zm.13 stycznia 1942 w KL Dachau błogosławiony i męczennik Kościoła katolickiego,polski duchowny katolicki.
Biografia
Emil Szramek urodził się jako syn chałupnika Augusta i Josephy z d.Kandziora.Szkołę elementarną ukończył w Tworkowie,gimnazjum w Raciborzu,studia teologiczne na wydziale teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego(1907-1910).
Kapłaństwo
22 czerwca 1911 r.z rąk kard.Georga Koppa przyjął święcenia kapłańskie.Pierwszymi placówkami duszpasterskimi były:Miechowice 1911–1912 gdzie miał możliwość zapoznać się z pracami księdza Norberta Bonczyka oraz Tychy 1912–1916,gdzie pracował u boku ks.Jana Kapicy.Praca u znanego polityka,ale i wybitnego duszpasterza,zaważyła na jego poglądach politycznych i społecznych.W Tychach ukończył pracę nad doktoratem,który napisał pod kierunkiem Josepha Jungnitza(Das Kollegiatstift zum heiligen Kreuz in Oppeln,Oppeln 1916 r.)W latach 1916-1923 pracował na placówkach w Zaborzu i Mikołowie.Od 1918 r.związał się z towarzystwem kulturalno-oświatowym p.n.Towarzystwo Oświaty im.św.Jacka,którego był jednym ze współzałożycieli i zarazem redaktorem organu prasowego Głosy znad Odry(1918-1924),w którym często bronił prawa Górnoślązaków do używania języka polskiego.Po utworzeniu Administracji Apostolskiej dla Śląska Górnego(1922 r.)został przez ks.Augusta Hlonda powołany na stanowisko kanclerza kurii Administracji Apostolskiej.Po utworzeniu diecezji wszedł w skład kapituły katedralnej a od 1927 r.z polecenia bpa Arkadiusza Lisieckiego,zajmował się organizacją budowy katedry.W kurii katowickiej pełnił także funkcję egzaminatora pro synodalnego,członka Consilium Vigilantiae i diecezjalnej komisji konserwatorskiej.W 1926 r.papież Pius XI powierzył ks.Szramkowi parafię Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach.Styl duszpasterstwa uprawianego przez ks.E.Szramka cechowała otwartość i tolerancja,zwłaszcza,jeśli chodzi o kwestie narodowościowe.Jako jeden z pierwszych naukowców na Śląsku zaczął głosić tezę o potrzebie większego otwarcia na kontakty między historykami polskimi i niemieckimi.Był daleki od nacjonalizmu,a tym bardziej od wszelkich przejawów szowinizmu.W 1927 r.został wybrany prezesem Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku.Równocześnie redagował Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku.Był jednym z inicjatorów założenia w Katowicach Biblioteki Śląskiej,a następnie przewodniczącym Rady Muzealnej Muzeum Śląskiego w Katowicach.Był znanym bibliofilem i koneserem sztuki.Pisał dużo,interesowała go zwłaszcza biografistyka.Wiele miejsca w swoich badaniach poświęcał także folklorystyce i badaniom nad Śląskiem jako pograniczem kulturowym.Owocem wieloletniej pracy stała się książka,która po dzień dzisiejszy nie straciła na aktualności:Śląsk jako problem socjologiczny,Katowice 1934 r.W przededniu wybuchu wojny sporządził testament,w którym wszystko co posiadał rozdał.
Prześladowanie i męczeńska śmierć
Od początku okupacji niemieckiej spotykały go represje ze strony Gestapo.Nie opuścił parafii,a od decyzji niemieckich władz okupacyjnych o wygnaniu odwołał się do najwyższych władz III Rzeszy.8 kwietnia 1940 został aresztowany i kolejno przebywał w niemieckich obozach koncentracyjnych KL Dachau,Mauthausen-Gusen i ponownie od 8 grudnia 1940 w KL Dachau.W obozie ks.Emil Szramek stał się niekwestionowanym przywódcą księży.Podnosił więźniów na duchu,głosił kazania,w których dawał wyraz nadziei na odrodzenie Polski.Wobec prześladowców zachowywał się z godnością i spokojem.Jak wspominają współwięźniowie miał niezłomny charakter i siłę ducha.Został zamordowany na izbie chorych strumieniami lodowatej wody.
Beatyfikacja
Beatyfikował go papież Jan Paweł II w 1999 r.jako jednego ze 108 polskich męczenników II wojny światowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz