Teresa Baranowska-George

Ur.24 stycznia 1920 w Piotrkowie Trybunalskim polska okulistka,strabolog,profesor medycyny.Współautorka szczecińskiej metody leczenia zeza.

Życiorys
W latach 1945-1949 studiowała na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Łódzkiego,a następnie(1951 r.)na Akademii Medycznej w Szczecinie(PAM),gdzie została zatrudniona w 1950 r.doktoryzowała się w 1961 r. i pracowała do 1969 r.W 1970 r.na krótko wróciła do rodzinnego Piotrkowa,by pokierować oddziałem okulistycznym Szpitala Miejskiego.Dwa lata później(1972 r.)otrzymuje w Szczecinie habilitację i zostaje tam kierownikiem Kliniki Okulistycznej.W 1983 r.objęła funkcję kierownika I Kliniki Okulistycznej i Zakładu Patofizjologii Narządu Wzroku szczecińskiej PAM.W 1989 r.został jej nadany tytuł naukowy profesora nauk medycznych.Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Okulistycznego,Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego oraz Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.Zasiada ponadto we władzach szczecińskiej Fundacji na rzecz Zapobiegania Ślepocie i Niedowidzeniu. Od 1963 r.była członkiem PZPR.Zainteresowania badawcze i kliniczne T.Baranowskiej-George dotyczą m.in.leczenia zeza.Publikowała w czasopismach krajowych i zagranicznych,m.in.w Klinice Ocznej,gdzie zasiada w komitecie honorowym.Autorka opracowania"Leczenie zeza ze szczególnym uwzględnieniem metody szczecińskiej"(wyd.1983 r.ISBN 9788320010688)oraz skryptu"Okulistyka współczesna w zarysie".Współautorka 3-tomowego podręcznika"Okulistyka współczesna"wydanego pod redakcją Witolda Orłowskiego.Odznaczona m.in.Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi.