Tytus Karlikowski

Ur.3 stycznia 1927 w Łęczycy polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej członek Armii Krajowej(AK),uczestnik powstania warszawskiego,prof.dr hab.inż.specjalista w zakresie inżynierii środowiska,ochrony przeciwpożarowej lasu oraz ochrony środowiska,działacz kombatancki,przewodniczący Środowiska Żołnierzy Batalionu Armii Krajowej"Zośka" i Komitetu Opieki nad Grobami Poległych Żołnierzy Batalionu"Zośka".

Życie i działalność
Syn Romana i Marii.Przed wybuchem II wojny światowej,działał w harcerstwie,zdołał ukończyć szkołę powszechną i zdać egzamin wstępny do gimnazjum.Podczas polskiej wojny obronnej września 1939 r.brał udział w obronie stolicy w ramach Wojennego Pogotowia Harcerzy.Od lutego 1940 r.w konspiracji,w ramach jednego z zastępów tajnego harcerstwa,następnie członek Szarych Szeregów.W 1943 r.uzyskał w ramach tajnych kompletów tzw.małą maturę.W 1943 r.zawyżył swój wiek o trzy lata,by móc wstąpić do Grup Szturmowych Szarych Szeregów i brał udział w akcjach bojowych:Meksyk II,Meksyk III i Meksyk IV,a w dniu 26 września 1943 r.w akcji"Wilanów".Od września po reorganizacji Grup Szturmowych,członek Batalionu"Zośka".W momencie wybuchu powstania warszawskiego 1 sierpnia 1944 r.został odcięty na ternie Śródmieścia i nie dotarł na miejsce koncentracji swojego batalionu.W dniach 1-5 sierpnia brał udział w walkach w ramach Batalionu"Kiliński"AK,między innymi w próbie zdobycia budynku PAST-y.Następnie po dołączeniu do rodzimego batalionu brał udział w walkach na terenie Woli.11 sierpnia został poważnie ranny w wyniku wybuchu i wyłączony z dalszej walki.Po zakończeniu wojny,ukończył studia w zakresie inż.nauk leśnych i zaangażował się w pracę naukową.Był prekursorem między innymi metody prognozowania pożarów lasów oraz inicjatorem wykorzystania samolotów w kompleksowym gaszeniu ich pożarów,a także autorem programów profilaktyki przeciwpożarowej lasów.Piastował między innymi funkcję przewodniczącego Working Group for Ferest Fire przy ONZ w Genewie(1981-1987),a także prof.Instytutu Badawczego Leśnictwa(IBL) i kierownika Katedry Profilaktyki Pożarniczej w Szkole Głównej Służby Pożarniczej(SGSP)w Warszawie(1982-1987).Członek honorowy PAN.
Wybrane odznaczenia

• Medal za Warszawę 1939-1945(1948 r.)
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945(1948 r.)
• Medal Wojska(dwukrotnie 1948 r.)
• Krzyż Partyzancki(1959 r.)
• Złoty Krzyż Zasługi(1965 r.)
• Krzyż Walecznych(1968 r.)
• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari V klasy(1972 r.)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski(1975 r.)
• Rozeta z Mieczami Krzyża"Za Zasługi dla ZHP"(1979 r.)
• Warszawski Krzyż Powstańczy(1981 r.)
• Krzyż Armii Krajowej(1984 r.)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski(1984 r.)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla gospodarki narodowej(1997 r.)
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz środowisk kombatanckich(2004 r.)
• Medal Pro Patria za szczególne zasługi w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Ojczyzny(2012 r.)
• Krzyż z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości I klasy za wybitne zasługi poniesione w walce z bronią w ręku o suwerenność i niepodległość Państwa Polskiego w latach 1939-1956(2014 r.)