Czesław Ryll-Nardzewski

Ur.7 października 1926 w Wilnie,zm.18 września 2015 we Wrocławiu polski matematyk,profesor nauk matematycznych,wykładowca akademicki Politechniki Wrocławskiej,a wcześniej Uniwersytetu Wrocławskiego,członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk i członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności.
Życiorys
Urodził się w Wilnie.Studia magisterskie ukończył na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w 1948 r.W 1949 r.rozpoczął pracę na Uniwersytecie Wrocławskim i jednocześnie w Instytucie Matematycznym PAN.Już po sześciu latach,w 1954 r.uzyskał tytuł profesora.W latach 1964–1966 pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyki,Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego.W 1967 r.został członkiem korespondentem PAN,a w 1973 r.członkiem rzeczywistym Akademii.Od 1970 r.związał się z Politechniką Wrocławską,przenosząc się ostatecznie do Instytutu Matematyki tej uczelni w 1976 r.gdzie przez pewien okres pełnił funkcję dyrektora.Był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów oraz członkiem Komitetu Nauk Matematycznych PAN.Był studentem Hugona Steinhausa polskiego matematyka należącego do lwowskiej szkoły matematycznej.Głównymi polami jego badań były teoria miary,analiza funkcjonalna,teoria mnogości i teoria prawdopodobieństwa.Jedno z twierdzeń o punkcie stałym nosi jego nazwisko twierdzenie Rylla-Nardzewskiego o punkcie stałym.Wielokrotnie nagradzany i odznaczany.Za wybitne osiągnięcia naukowe otrzymał między innymi medal im.Stefana Banacha oraz nagrodę im.Stefana Mazurkiewicza.W 1966 roku otrzymał nagrodę państwową II stopnia.W 1968 r.odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 1975 r.Medalem Komisji Edukacji Narodowej.