Antoni Nosek

Vel Antoni Niechrzyński pseud.„Kajtuś”,„Reneta”,„Polan”,„Hogbod”(ur.12 kwietnia 1917 w Przysiece Starej,zm.w 2007 r.)żołnierz Wojska Polskiego,Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie,oficer Armii Krajowej,major artylerii służby stałej,cichociemny.

Życiorys
Ukończył Korpus kadetów nr 3 w Rawiczu,uzyskując tam maturę w 1937 roku.Następnie uczył się w Szkole Podchorążych Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim,po której ukończeniu został przydzielony do 23 Pułku Artylerii Lekkiej.We wrześniu 1939 roku służył w Ośrodku Zapasowym 23 Pułku Artlerii Lekkiej.Brał udział w obronie Lwowa.7 grudnia przekroczył granicę polsko-węgierską.Był internowany na Węgrzech.W lutym 1940 roku dotarł do Francji,gdzie został skierowany do 3 batalionu Przeciwpancernego 3 Dywizji Piechoty.W czerwcu 1940 roku przedostał się do Wielkiej Brytanii,gdzie służył w 1 Dywizjonie Artylerii Lekkiej 1 Brygady Strzelców.Po konspiracyjnym przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 23 września 1943 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza i przeniesiony do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech.Zrzutu dokonano w nocy z 4 na 5 maja 1944 roku w ramach operacji dowodzonej przez kpt.naw.Edwarda Bohdanowicza(zrzut na placówkę„Mewa 1”położoną 15 km na południe od Skalbmierza;wśród skoczków tego zrzutu był m.in.Mieczysław Szczepański).Do 20 czerwca 1944 roku był pozostawiony w rejonie placówki odbiorczej,po czym w lipcu otrzymał przydział do Okręgu Białystok AK,który to przydział nie został zrealizowany.Nosek brał udział w powstaniu warszawskim na Ochocie(do 19 sierpnia przydział nieustalony).20 sierpnia przedarł się do Pułku„Palmiry-Młociny”,z którym walczył do 15 września.W listopadzie 1944 roku dostał przydział do Okręgu Kraków AK,gdzie walczył w 106 Dywizji Piechoty AK operującej w strukturze Inspektoratu Miechów Okręgu Kraków AK,następnie skadrowanej do 106 Pułku Piechoty.Od 10 listopada był dowódcą pułku,a od 20 grudnia równocześnie pełnił obowiązki szefa artylerii dywizji.Od 1945 roku przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii.Był przewodniczącym koła cichociemnych w Londynie.Wspomnienia Antoniego Noska zostały uwiecznione w filmie dokumentalnym"My Cichociemni.Głosy żyjących"(2008 r.)Rolę Noska odegrał Maciej Mikołajczyk.
Awanse

• podporucznik ze starszeństwem od 1 września 1939 roku
• porucznik ze starszeństwem od 1 stycznia 1943 roku
• kapitan ze starszeństwem od 1 stycznia 1945 roku
• major

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych czterokrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
• King’s Medal for Courage in the Cause of Freedom

Życie rodzinne
Był synem Jana,rolnika i Leokadii z domu Konopczyńskiej.W 1950 roku ożenił się z Teresą Robakowską(ur.w 1929 roku),z którą mają 3 dzieci:Alinę(ur.w 1956 roku),Ryszarda Antoniego(ur.w 1959 roku) i Danutę(ur.w 1963 roku).