środa, 11 maja 2016

Rachela Hutner

Ur.2 lipca 1909 w Warszawie,zm.23 lipca 2008 w Warszawie polska pielęgniarka żydowskiego pochodzenia,nestorka polskiego pielęgniarstwa,prekursorka i organizatorka systemu doskonalenia i specjalizacji pielęgniarek.

Biografia
Urodziła się w Warszawie w żydowskiej rodzinie inteligencji pracującej,jako córka Chaima i Hanny Hutnerów.Po uzyskaniu matury w 1927 r.rozpoczęła studia fizyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego.Po dwóch latach studiów zrezygnowała z dalszej nauki i w 1934 r.rozpoczęła kształcenie w Żydowskiej Szkole Pielęgniarstwa.Dyplom uzyskała w 1937 r. i w tym samym roku rozpoczęła pracę jako instruktorka na oddziale chirurgicznym Szpitala Starozakonnych na Czystem.W 1938 r.jako stypendystka z zakresu pielęgniarstwa wyjechała do Wielkiej Brytanii,z celem zapoznania się z teoretycznym i praktycznym zakresem pielęgniarstwa domowego.Pracowała i uczyła się w Willesden District Nursing oraz Association Quiens Institute of District Nursing.W 1939 r.ukończyła Królewski Instytut Pielęgniarstwa.Wybuch II wojny światowej spowodował,iż zdecydowała się pozostać czasowo w Wielkiej Brytanii i tam podjęła pracę w pielęgniarstwie.W czasie bombardowania Londynu w 1940 r.niosła pomoc rannym.W międzyczasie wstąpiła do Szkoły Pielęgniarstwa w Southend-on See General Hospital,gdzie w 1944 r.uzyskała pełne prawo pielęgniarki.W 1944 r.wyjechała do Stanów Zjednoczonych,gdzie w latach 1946–1947 studiowała na Wydziale Pedagogiki w Pielęgniarstwie Wayne University w Detroit.W 1948 r.wróciła do Polski i osiadła w Warszawie.Podjęła pracę w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej w Referacie Pielęgniarstwa.Uczestniczyła w pracach nad szybkim przygotowaniem brakujących kadr medycznych.Wobec braku pielęgniarek i nauczycielek pielęgniarstwa zorganizowała Ośrodek Kształcenia Instruktorek Pielęgniarstwa i rozpoczęła prowadzenie kilkumiesięcznych kursów dla instruktorek.Pracowała także nad powołaniem Ośrodka Doskonalenia Średnich Kadr Medycznych.Udało jej się to zrealizować dopiero w 1961 r.Tą samą uczelnią,wówczas zwaną Centralnym Ośrodkiem Doskonalenia Kadr Medycznych,kierowała już po przejściu na emeryturę.W 1960 r.uzyskała 3 miesięczne stypendium z Fundacji Rockefellera celem poznania nowych trendów kształcenia pielęgniarek w Europie.W 1964 r.wyjechała do Danii na kurs z zakresu administracji pielęgniarstwa w placówkach Służby Zdrowia,zorganizowany przez Światową Organizację Zdrowia.Następnie uczestniczy w kilkumiesięcznym kursie z zakresu opieki pielęgniarskiej nad chorym w domu,zorganizowanym przez Polski i Szwajcarski Czerwony Krzyż.Była rzeczniczką utworzenia wyższych studiów dla pielęgniarek.Współdziałała z Polskim Towarzystwem Pielęgniarskim,którego była współzałożycielką,w pracach przygotowawczych do jego uruchomienia w Lublinie.Przez 7 lat była wykładowcą organizacji i zarządzania w pielęgniarstwie na Wydziale Pielęgniarstwa Akademii Medycznej w Lublinie.Wykładała również na międzynarodowych kursach dla lekarzy i pielęgniarek organizowanych przez Światową Organizację Zdrowia.Pod jej redakcją ukazały się dwa podręczniki szkolne na temat pielęgniarstwa:Podręcznik dla Pielęgniarek z 1996 r.oraz Pielęgniarstwo Specjalistyczne z 1962 r.które doczekało się 6 wydań.W 1965 r.Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego wytypował Rachelę Hutner jako członka Komisji Przyjęć do Międzynarodowej Rady Pielęgniarek,w której działała przez niecałe dwie kadencje wycofała się z tej pracy ze względów osobistych.Była inicjatorką przeprowadzenia pierwszych badań w zakresie organizacji pracy pielęgniarek,a także była do 1968 r.ekspertem ds.pielęgniarstwa w Europejskim Biurze WHO.Współpracowała z Instytutem Czerwonego Krzyża w Genewie.W 1970 r.przeszła na emeryturę,jednak nadal udzielała się społecznie.Za wkład w rozwój wyższej uczelni dla pielęgniarek otrzymała w 1995 r.doctorat honoris causa Akademii Medycznej w Lublinie.Rachela Hutner zmarła 23 lipca 2008.Została pochowana 30 lipca na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie(kwatera 2).
Odznaczenia
  • 1953 r.Za wzorową Pracę w Służbie Zdrowia
  • 1954 r.Srebrny Krzyż Zasługi
  • 1964 r.Złoty Krzyż Zasługi
  • 1970 r.Złota Odznaka Związku Zawodowego Służby Zdrowia
  • 1972 r.Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • 1974 r.Odznaka Honorowa Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego
  • 1974 r.Medal XXX-lecia PRL
  • 1978 r.Medal Komisji Edukacji Narodowej
  • 1989 r.Honorowa Odznaka Akademii Medycznej w Lublinie
  • 1995 r.Medal Florence Nightingale
  • 2000 r.Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz