Zbyszko Bednorz
Ur.11 października 1913 w Skalmierzycach,zm.28 listopada 2010 w Opolu polski pisarz,poeta i działacz kulturalny.Profesor honorowy Uniwersytetu Opolskiego oraz honorowy obywatel województwa opolskiego(2004 r.)Podczas okupacji niemieckiej zamieszkał w Warszawie.Był wtedy
pracownikiem Delegatury Rządu na Kraj i Sekcji Zachodniej Departamentu
Informacji i Prasy Okręgu Śląskiego.W 1944 r.uczestniczył w powstaniu warszawskim.W okresie II wojny światowej związany był z poakowską,narodową grupą związaną z pismem"Ojczyzna"Jacka Nikisza i Alojzego Targa.Po wojnie związał się ze środowiskiem PAX-u Bolesława Piaseckiego.Publikował m.in.w"Tygodniku Powszechnym","Gościu Niedzielnym","Tygodniku Warszawskim","Odrze","Kierunkach".Laureat opolskiej Wojewódzkiej Nagrody Artystycznej za rok 1959.
Twórczość
- 1943 r.Śląsk wierny ojczyźnie(debiut)
- 1945 r.Glossy Śląskie(poemat pisany prozą)
- 1946 r.Od Opola do Wrocławia(reportaże literackie)
- 1958 r.Ręce wzniesione(powieść biograficzna o Alojzym Majewskim)
- 1962 r.Urok mowy wyzwolonej
- 1966 r.Ludowe żniwo literackie
- 1978 r.Dyszlem i parą:Z dziejów polskiej literatury podróżniczej na Śląsku
- 1987 r.Lata krecie i orłowe
- Szczepon,czyli Rzecz o Józefie Ryszce(esej)
- Strofy serdeczne(poemat)
- Dzieci i bagaże(powieść)
- Będzie bratem(opowiadania)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz