Polskie Stronnictwo Ludowe(1895-1913)

Zostało założone 28 lipca 1895 w Rzeszowie przez m.in.Jakuba Bojkę i Wysłouchów jako Stronnictwo Ludowe(od 27 lutego 1903 pod nazwą"Polskie Stronnictwo Ludowe").Pozostawało pod znacznym wpływem endecji.Określane jest jako galicyjska partia chłopska.
Głównymi hasłami programowymi i celami tego ugrupowania politycznego były:

• odbudowa niepodległego państwa polskiego,w którym zostaną rozwiązane podstawowe problemy wsi
• autonomia Galicji
• demokratyzacja życia i wybory powszechne oraz wprowadzenie demokratycznej ordynacji wyborczej
• rozwój oświaty
• równouprawnienie chłopów w życiu politycznym(dążenie do zapewnienia większej ich reprezentacji w instytucjach galicyjskich)
• dążenie do powiększenia chłopskich gospodarstw(zwłaszcza tych najmniejszych)
• zwiększenie możliwości awansu społecznego mieszkańców wsi
• ułatwienie przejmowanie przez chłopów ziemi z majątków wielkiej własności(tzw.reforma rolna)

Partia miała swoich przedstawicieli w Sejmie Krajowym oraz w austriackim parlamencie.W 1911 r.z PSL wystąpiła grupa działaczy na czele z Janem Dąbskim i Bolesławem Wysłouchem i powołała w lutym 1912 r.ugrupowanie PSL Zjednoczenie Niezawisłych Ludowców.W 1913 r.w miejsce PSL powstały PSL"Piast"(którego prezesem został Jakub Bojko) i PSL"Lewica"(prezes Jan Stapiński).
Prezesi

• 1895–1897:Karol Lewakowski
• 1897–1907:Henryk Rewakowicz
• 1908–1913:Jan Stapiński