Karol Semik(1913-1964)

Ur.26 września 1913 w Hermanicach,zm.7 maja 1964 w Cieszynie polski działacz spółdzielczy i związkowy na Śląsku Cieszyńskim(Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego),członek Robotniczego Stowarzyszenia Kulturalno-Oświatowego"Siła",żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Młodość
Syn Ferdynanda Semika i Marii z domu Matuszek.Uczęszczał do Katolickiej Szkoły Podstawowej w Ustroniu(obecnie PSP nr 1).Po ukończeniu nauki zawodu kupieckiego w 1932 r.Karol Semik rozpoczął pracę w Ogólnym Stowarzyszeniu Spółdzielni Spożywców w charakterze ekspedienta.W 1936 r.na 15-lecie działalności gospodarczej,wybudowano i oddano do użytku sklep w Goleszowie a nad nim mieszkanie dla pracownika.Tym pracownikiem był właśnie Karol Semik.Działał w Robotniczym Stowarzyszeniu Kulturalno-Oświatowym"Siła".Grał w piłkę nożną,występował jako jeden z grupy najlepszych graczy i przez szereg lat bronił na meczach barw ustrońskiej"Siły".W czasie okupacji przez pewien czas pracował w sklepie"Auffanggesellschaftu"w Goleszowie.
Służba wojskowa
Został przymusowo wcielony do Wehrmachtu.Pierwszy raz w niemieckiej armii zameldował się 24 lutego 1942,a ostatni raz 31 maja 1943.Jego żetonem rozpoznawczym był:1710- 2./l.A.E.A.28(tzn.Batterie leichte Artillerie-Ersatz-Abteilung 28)2 bateria 28 Zapasowego Batalionu Artylerii Lekkiej.7 kwietnia 1942 stacjonował we francuskim St.Avold koło Metz i przeszedł do 370 Dywizji Piechoty,gdzie pełnił funkcję Nachschubfűhrera.Od 10 kwietnia 1942 przynależał do 3 szwadronu 370 kolumny transportowej(3 Schwadron Fahrkolonne 370).Stacjonował w Reims(kwiecień/ maj 1942 r.)w czerwcu 1942 r.został odtransportowany na Wschód,przebywał nad rzeką Mius(lipiec 1942 r.)w Rostowie nad Donem(sierpień 1942 r.) i na Kaukazie(od września 1942 r.)27 listopada 1942 zachorował,12 grudnia 1942 trafił do lazaretu wojennego Kriegslazarett 1/607 w Stalino.22 grudnia 1942 trafił z punktu zbornego chorych Krankensammelstelle we Lwowie do lazaretu rezerwowego Reservelazarett w Bad Schandau koło Drezna.Przebywał tam do 9 lutego 1943,skąd jako zdolnego do funkcjonowania garnizonowego przydzielono go do szwadronu zdrowiejących 8 Zapasowego Batalionu Transportowego w Wadowicach.21 kwietnia 1943 został przeniesiony ze szwadronu marszowego 8 Zapasowego Batalionu Transportowego w Bielsku do 8 Rezerwowego Batalionu Artylerii Lekkiej w Chorzowie.30 maja 1943 odszedł do poczty polowej nr 30634 A przy sztabie 8 Rezerwowego Batalionu Artylerii.Od 31 maja 1943 należał do 2 baterii 8 Rezerwowego Batalionu Artylerii,utworzonej 1 października 1942 w Metz z 8 Zapasowego Batalionu Artylerii.Po jakimś czasie został przeniesiony do Auch,a następnie w rejon Nicei.Finalny stopień służbowy Karola Semika nie jest znany,ale według ostatniej wzmianki w zachowanych aktach z 22 grudnia 1942 był on starszym kierowcą(niem.Oberfahrer).Co jakiś czas przesyłał kartki lub listy z frontu.Zbiegł z armii niemieckiej i dostał się do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.Walczył na froncie zachodnim,m.in.we Francji,gdzie pozostał jeszcze kilkanaście miesięcy po zakończeniu wojny.
Lata powojenne
Po zakończeniu działań wojennych nieskutecznie próbował sprowadzić rodzinę na Zachód,pisał listy pod pseudonimem.Wrócił do kraju,tak jak inni przedwojenni pracownicy spółdzielni:Karol Łukosz,Korneliusz Madzia i Karol Kisza.Wrócił też do pracy w spółdzielni,najpierw w charakterze zaopatrzeniowca a następnie magazyniera.Z powodu przeszłości w Wehrmachcie i Armii Andersa nie mógł szybko awansować.Działał w Związku Zawodowym Pracowników Spółdzielczych,a przez jedną kadencję był przewodniczącym Rady Zakładowej.Poza tym,był głównym organizatorem wycieczek spółdzielców z regionu na mecze piłkarskie.W 1956 r.przeprowadził się z rodziną do mieszkania służbowego(do tzw.„Pustelnikówki”)przy ul.22 Lipca(ob.ul.Daszyńskiego)w Ustroniu.Po zlikwidowaniu w spółdzielniach działów transportowych i utworzeniu Spółdzielni Usług Transportowych,Karol Semik został w 1961 r.przeniesiony służbowo na kierownika filii w Ustroniu.Pracował w Domu Spółdzielczym przy ul.Partyzantów 1,oddanym uroczyście do użytku jeszcze przed wojną 28 czerwca 1931.Otrzymał odznakę Zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego.Przyjaźnił się m.in.z Robertem Grünkrautem i Franciszkiem Zawadą.
Śmierć
Z powodu słabej krzepliwości krwi dostał skierowanie na VII pawilon Szpitala Śląskiego w Cieszynie.Trafił tam 7 kwietnia 1964.Zmarł na białaczkę 7 maja 1964.Został pochowany na cmentarzu w Ustroniu,obok mogiły wielkiego społecznika tego miasta,pastora kościoła ewangelicko-augsburskiego Karola Kotschego.
Wywód genealogiczny

4.Piotr Semik(ur.1859 r.)

2.Ferdynand Semik(1884-1955)

5.Alojzja Tomaszek(ur.1863 r.)

1.Karol Semik(1913-1964)

6.Paweł Józef Matuszek(ur.1858 r.)

3.Maria Matuszek(1885-1964)

7.Anna Herzyk(ur.1858 r.)