Most Królowej Jadwigi w Bydgoszczy

Most jednoprzęsłowy,żelbetowy o konstrukcji ramowej na rzece Brdzie w bydgoskim Śródmieściu,w okolicach dworca PKP.

Lokalizacja
Most Królowej Jadwigi zlokalizowany jest w zachodniej części Śródmieścia Bydgoszczy na pograniczu z osiedlem Okole.Spina oba brzegi Brdy w odległości 12,2 km od jej ujścia do Wisły.Na moście znajduje się ulica Królowej Jadwigi.
Historia
Kiedy w roku 1860 wytyczono i rozpoczęto budowę Viktoriastrasse(od 1920 roku jako ulica Królowej Jadwigi),w miejscu przeprawy przez Brdę zbudowano w latach 1861-1865 pierwszy most drogowy w jej ciągu nazywał się Viktoriabrücke,był ceglany,trój przęsłowy,wsparty na trzech arkadach,długości 26 m i szerokości 11 m.Jego patronką była żona ówczesnego następcy tronu Prus Fryderyka,Wiktoria.W latach 1908-1915 dokonano w Bydgoszczy generalnej przebudowy drogi wodnej Wisła-Odra.W wyniku tych prac do drogi wodnej włączono odcinek Brdy,wcześniej nie skanalizowany,na którym istniała przeprawa mostowa Victoriabrücke.W tej sytuacji konieczna była gruntowna przebudowa mostu,aby spełniał on wymogi ówczesnej żeglugi.Należało podwyższyć obiekt i poszerzyć prześwity między przęsłami.Zdecydowano się na budowę nowego mostu i podjęto decyzję o użyciu nowatorskiej jak na owe czasy technologii żelbetowej.Projekt zakładał wzniesienie jednoprzęsłowego mostu o konstrukcji ramowej,z betonowymi przyczółkami,a instalacje miały biec specjalnie zaprojektowanymi komorami.Nawierzchnię mostu przygotowano pod przewidywaną trakcję tramwajową.W 1912 r.nastąpiła rozbiórka starego mostu,a prace nad nowym mostem rozpoczęły się w maju 1913 roku.Oficjalne otwarcie odbyło się 28 sierpnia tegoż roku.Nazwano go także Viktoriabrücke,a w roku 1920 wraz z powrotem Bydgoszczy do macierzy mostem Królowej Jadwigi.Zbudowała go bydgoska firma Windschild i Langelott,której biura mieściły się przy ulicy Gdańskiej 153(obecnie 34),a fabryka w miejscowości Białe Błota.Projektantem mostu był prof.Richard Kohnke z Gdańska.W zgeometryzowanej,stylistyce nowej konstrukcji mostu pojawiła się też śladowa,lecz interesująca dekoracja:„secesyzujące”rybie głowy na przyczółkach.Most został zaminowany w 1939 roku,ale mimo odpalenia ładunków 4 września nie wyleciał w powietrze nachyliły się jedynie barierki,głównie wschodnia.W styczniu 1945 roku na moście ułożono kilka bomb lotniczych,które podłączono do detonatora.Mieszkańcy okolicy,głównie kolejarze,unieszkodliwili bomby w nocy z 22 na 23 stycznia.W ten sposób jako jedyny bydgoski most w centrum miasta,przetrwał bez szwanku okres II wojny światowej.Działania wojenne pozostawiły jednak niewielkie uszkodzenia konstrukcji w postaci śladów po pociskach.Most przetrwał także intensywne zmiany ulicy Królowej Jadwigi,stającej się stopniowo jedną z ważniejszych arterii miejskich.Jedynym śladem upływu lat pozostawał brak czterech lamp stojących niegdyś na cokołach przyczółków.W 2001 r.bydgoskie Przedsiębiorstwo Robót Mostowych„Promost”przeprowadziło remont kapitalny mostu,który przywrócił mu dawną świetność.Wymieniono m.in.izolację,nawierzchnię jezdni i chodników,wzmocniono strefy podporowe.Na przyczółkach stanęły ponownie stylizowane,masywne lampy projektu W.Kalińskiego.Dodatkowo,w 2005 r.most został podświetlony.
Dane techniczne
Most zbudowano jako jednoprzęsłowy,żelbetowy,o konstrukcji ramowej i długości całkowitej 39,2 m.Szerokość pomostu wynosi 11,8 m,w tym jezdnia 6,6 m oraz dwa chodniki po 2,5 m szerokości.Przestrzeń żeglowna pod obiektem wynosi:4,5×30 m.Nośność mostu wynosi 20 ton.Obiektem dysponuje Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy.
Obciążenie ruchem
Most Królowej Jadwigi należy do obiektów bardzo obciążonych ruchem drogowym w Bydgoszczy.Pomiar ruchu w 2006 r.wykazał,że w szczycie komunikacyjnym przejeżdża przezeń około 1920 pojazdów na godzinę.Na moście często tworzą się zatory pojazdów,co jest związane z bliskością skrzyżowań z ul.Dworcową i Garbary.
Inne
Tytuł„Most Królowej Jadwigi”nosi trzytomowa,autobiograficzna powieść Jerzego Sulimy-Kamińskiego,który przez większość życia mieszkał w jego pobliżu.