Karol Frycz

Ur.29 marca 1877 w Cieszkowach;zm.30 sierpnia 1963 w Krakowie polski malarz,scenograf i reżyser teatralny.Ukończył gimnazjum w Bochni.Studiował architekturę na Politechnice w Monachium(1896-1898).W 1902 roku ukończył ze złotym medalem wydział malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych.Był uczniem m.in.wybitnych artystów polskiego modernizmu Stanisława Wyspiańskiego,Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego.W tym samym czasie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.W latach 1902-1904 uczył się w Szkole Przemysłu Artystycznego w Wiedniu.Potem(w latach 1904-1905)naukę kontynuował w Académie Julian w Paryżu i w szkole Williama Morissa w Londynie.Uczestniczył w pracach Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana w okresie 1905-1912.Był jednym z czołowych plastyków teatralnych pierwszej połowy XX wieku w Polsce.Realizując postulaty Wielkiej Reformy Teatralnej,był obok Wincentego Drabika i Andrzeja Pronaszki,współtwórcą nowoczesnej scenografii polskiej.Zaprojektował szereg plakatów,mebli i wnętrz mieszkalnych,m.in.sanatorium Dłuskiego w Zakopanem,wnętrza magistratu w Krakowie,jedną z sal"Jamy Michalika".Wykonał polichromie w kościele św.Marii Magdaleny w Szczucinie.Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski(1929 r.)Orderem Sztandaru Pracy II klasy(1949 r.) i Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury(1935 r.)W 1952 r.otrzymał nagrodę państwową I stopnia.