Nazwa |
Geografia
Przemków jest położony w obrębie makroregionu Niziny Śląsko–Łużyckiej,na terenie Równiny Szprotawskiej,na południowy zachód od Wzgórz Dalkowskich,w odległości ok.25 km na zachód od stolicy powiatu,Polkowic i 30 km na południowy zachód od Głogowa.Miasto w całości znajduje się na terenie Przemkowskiego Parku Krajobrazowego.Na północ od Przemkowa,przez teren rezerwatu ornitologicznego Stawy Przemkowskie,przepływa rzeka Szprotawa,prawy dopływ Bobru.Gleby okolic Przemkowa stanowią głównie gleby pseudobielicowe i
brunatne,porośnięte lasami iglastymi,gliny morenowe,wykorzystywane w
przeszłości do wytwarzania naczyń ceramicznych oraz gleby torfowe.Większość tych gleb klasyfikowana jest do III i IV klasy bonitacyjnej.Miasto leży w strefie klimatu przejściowego pod średnim wpływem
klimatu oceanicznego.Średnia temperatura stycznia wynosi -1,3°C,a
lipca +18°C.Zima trwa 60 dni,a lato 100 dni.Średnie roczne opady
wynoszą 550 mm,najwięcej opadów notuje się w lipcu(95 mm),a najmniej w
lutym(28 mm).Na terenie miasta przeważają wiatry zachodnie i północno–zachodnie.Największy wpływ na kształtowanie się krajobrazu miasta miał lodowiec
północny,który na warstwy stworzone przez poprzednie lodowce naniósł
warstwę gliny,piasku i żwiru,pogłębioną później przez spływające z
niego wody.
Środowisko przyrodnicze
Nazwa
Nazwa miejscowości pochodzi od imienia fundatora księcia głogowsko-żagańskiego Przemka ścinawskiego.Przemko jest zdrobnieniem staropolskich imion Przemysł oraz Przemysław.W 1295 w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis(pol.Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego)miejscowość wymieniona jest jako civitate Primkenow oraz Prympkenaw.
Historia
Początki osadnictwa
Pierwsza wzmianka o terenach związanych z Przemkowem pochodzi z 1 września 1015.Tego dnia biskup merseburski Thietmar zrelacjonował w swojej kronice przebieg starcia pomiędzy wojskami cesarza Henryka II Świętego a łucznikami Bolesława Chrobrego,które miało miejsce prawdopodobnie na terenie Bagien Przemkowskich,położonych na północny zachód od miasta.O terenach okolic Przemkowa wspominał także w roku 1158 podczas swojej wyprawy wojennej przeciw Polsce Fryderyk I Barbarossa.Miasto zostało założone na prawie niemieckim,najprawdopodobniej w 1280 roku,przez księcia głogowsko-żagańskiego Przemka.Nie zachował się dokument lokacyjny Przemkowa,ale historycy niemieccy
podają,iż był on wystawiony 8 lipca 1280.W 1282 miasto trafiło w ręce Konrada II Garbatego,który zamienił się z Przemkiem dzielnicami,otrzymanymi po podziale
księstwa głogowskiego z 1278 roku.Przemków miał korzystne położenie znajdował się na szlaku handlowym z Żagania do Głogowa,lecz mimo tego nie otrzymał prawa składu,co przeszkodziło nieco w jego rozwoju.Po raz pierwszy istnienie miasta odnotowano w księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego(Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis),sporządzonej na polecenie biskupa Henryka z Wierzbnej.Pierwszymi budynkami w nowo wybudowanym mieście był rynek z ratuszem
oraz kościół parafialny wraz z cmentarzem.Najstarszym dokumentem,który
wspomina o kościele parafialnym w Przemkowie,jest kronika kościelna,przechowywana na plebanii.Informuje ona o tym,że zbudowany Dom Boży został uroczyście poświęcony w roku 1292 na cześć Najświętszej Maryi Panny.Następne informacje o kościele pojawiły się 14 stycznia 1376,wymieniony jest on w dokumentach pod nazwą ecclesia de Prymkenow.Kolejna wzmianka o kościele przemkowskim pochodzi z 29 kwietnia 1418,znajduje się ona w liście odpustowym papieża Marcina V,sporządzonym na soborze w Konstancji.W 1329 roku Przemków stał się,razem z większością księstwa głogowskiego,lennem króla Czech Jana I Luksemburskiego.W 1348 miasto wraz z całym Śląskiem zostało włączone do Czech dzięki zrzeczeniu się do niego praw przez Kazimierza III Wielkiego.W 1376 roku Przemków dostał się we władanie lenne Hansa de Molle.W
1387 rzeźnicy,tkacze,szewcy i piekarze otrzymali od księcia Henryka VIII Wróbla prawo mili zapowiedniej,umożliwiające tylko im produkcję i handel swoimi wyrobami na terenie
miasta i w obrębie jednej mili od jego murów.W tym samym dokumencie
książę Henryk nadał przemkowskim browarnikom prawo do wyszynku piwa.W 1397 miasto po raz kolejny zmieniło swojego właściciela po śmierci Henryka VIII Wróbla opiekun jego synów,książę legnicki Ruprecht odsprzedał posiadłości przemkowskie rodzinie von Rechenberg,która władała miastem aż do roku 1631,kiedy to zmarł bezpotomnie Hans Wolfgang von Rechenberg.
Rodzina von Schleswig-Holstein
XIX wiek
1 października 1853 miasto zostało wykupione z rąk Hansa Benedicta
von Block Bibran za cenę 900 tys.talarów przez księcia Christiana
Augusta von Schleswig-Holstein.Nowy włodarz posiadłości przemkowskich musiał wybudować kolejny pałac,gdyż siedziba rodu von Bibran była zaniedbana i nie nadająca się do zamieszkania.Pałac książęcy,tzw.Prinzliches Palais,urządzony w stylu normandzkim,był prawdopodobnie gotowy w roku 1856,gdy wprowadzili się do niego książę Friedrich von Schleswig–Holstein i jego małżonka Adelheid.Datę 1856 wskazuje także wykonana w tym czasie litografia A.Duncknera,opublikowana w 1860.Od 1857 roku w mieście ukazywał się Tygodnik Przemkowski(Primkenauer Wochenblatt),drukowany w mieście od 1895,wcześniej dowożony z drukarni w Głogowie.Za panowania Christiana Augusta utworzono także w okolicy miasta trzy folwarki,w 1859 Amalienthal,w 1861 Adelaidenau i w latach 1861–1867 najbliższy miastu Louisenhof,w których hodowano bydło mleczne i mięsne oraz konie.Książę Christian
August przeobraził także otaczający pałac las w park,tworząc aleje
kasztanowców,budując nowe alejki,dróżki i ścieżki,z których prawie
wszystkie pozostały w niezmienionym stanie do dnia dzisiejszego.W 1858 z
polecenia księcia wytyczono na nowo drogę do Łężc,w tym samym roku wybudowano polder we wsi Karpie.Dzięki niemu przebudowano okoliczną sieć stawów,grobli i rowów,znajdujących się obecnie na terenie rezerwatu Stawy Przemkowskie.Do 1862 osuszono 1500 morgów ziemi na Bagnach Przemkowskich,przeobrażając je w pola uprawne.Książę Christian August umarł ma
wiosnę 1869 roku,misji dokończenia dzieł swojego ojca podjął się książę
Friedrich von Schleswig–Holstein.W 1870 założył on w miejscu starej huty nową o nazwie Henriettenhütte,w tym samym czasie zaczęły prawdopodobnie powstawać domy bliźniacze,w których zamieszkiwali hutnicy.Rok później
wybudowano także nową wieżę kościoła katolickiego,4 października
odbyła się uroczystość oficjalnego zakończenia budowy,podczas której
wmurowano w wieżę pamiątkową tablicę z wyrytą datą zakończenia prac
budowlanych.W 1872 w okolicach dzisiejszej ulicy Krochmalnej i Stawowej wzniesiona
została wytwórnia krochmalu.W międzyczasie na terenie miasta powstawały
nowe budynki i ulice:przedłużona została dzisiejsza ul.Głogowska,powstały ul.Garncarska,Górska i ul.Kościuszki.Większość domów
usytuowanych przy tych ulicach była murowana,jednokondygnacyjna,z
dwuspadowymi dachami,jedyne dwukondygnacyjne budynki zostały wybudowane
przy obecnej ulicy Głogowskiej i ul.Górskiej.W 1877 i 1878
przemkowskie lasy nawiedziły kolejno:pożar w okolicy Biernatowa,który spalił ok.2600 mórg lasu i gąsienice,które zniszczyły ponad
2000 mórg lasu sosnowego.Cztery lata później 5000 mórg lasu zniszczyła
strzygonia choinówka.W tym samym czasie na terenie przemkowskich lasów odbywały się co
pewien czas polowania na okoliczną zwierzynę.Podczas jednego z tych
polowań przyszły cesarz Niemiec Wilhelm II Hohenzollern poznał księżną Augustę Wiktorię,której oświadczył się przy ławce w parku książęcym.Ich ślub odbył się
27 lutego 1881.Książę Friedrich nie doczekał jednak tego wydarzenia:zmarł w styczniu 1880 w Wiesbaden,gdzie leczył się na chorobę serca.Po jego śmierci posiadłościami
przemkowskimi,aż do momentu osiągnięcia pełnoletności przez księcia
Ernsta Günthera,zarządzał jego brat,książę Christian von Schleswig–Holstein.Wnuk księcia Christiana Augusta,Ernst Günther von
Schleswig-Holstein,na przejęcie władzy nad terenami Przemkowa musiał
czekać do roku 1888,gdyż dopiero wtedy osiągnął pełnoletność.W
pierwszym roku jego działalności otworzono szkołę w tzw.Hohenofen(dzisiejsza Huta)oraz wybudowano pomnik ku czci mieszkańców miasta poległych w wojnie francusko–pruskiej.Początkowe lata jako Herzog spędził on głównie na polowaniach,gdyż w tym czasie studiował,podróżował i odbywał służbę wojenną.W 1898 wziął ślub z Dorotheą Marią von Koburg
i osiedlił się w mieście.Książę Ernst Günther swoją uwagę skierował
szczególnie na gospodarkę leśną:zakładał szkółki leśne i tartaki,które
dostarczały przemkowskie drewno aż do Wałbrzycha.Zasiedlił także stawy
rybne karpiami i linami,zbudował nowe stawy pomiędzy folwarkiem Louisenhof a Hohenofen(dzisiejsza Huta)oraz stawy rybne,znajdujące się dziś na terenie rezerwatu Stawy Przemkowskie i w okolicy Młynowa.Na terenie dzisiejszego Wilkocina
książę utworzył gospodarstwo sadownicze,będące wówczas jednym z
większych na Śląsku oraz zakupił majątki w okolicznych wsiach,pozyskując Szklarki,Amalienthal i Neidhardt,przebudowano wtedy także drogę do Chocianowa.W 1890 roku zburzono stary neogotycki zamek,na którego miejsce miał
powstać nowy,budowany w latach 1896–1897.W tym samym roku wybudowano
budynek poczty,znajdujący się przy ul.Głogowskiej.W 1891 dzięki
uprzejmości księcia wybudowano linię kolejową na trasie Niegosławice Rokitki:21 letni włodarz dofinansował to przedsięwzięcie i dobrowolnie,bez żadnych opłat,oddał tereny pod przebieg linii.Rok później przy dzisiejszym pl.Targowym(wówczas Viehmarkt)wybudowano szkołę(Louisenschule),przedszkole i salę widowiskową,mieszczącą się w budynku obecnego kina Gwardia.W 1896 założona została huta Friedrich Christianhütte,w wyniku czego zaczęła się rozrastać dzielnica Hohenofen,zabudowane zostały w pełni ul.Szkolna i ul.Rybna.
Początki XX wieku
Od 1902 roku na terenie Przemkowa zaczęto remontować ulice,zmieniając ich dotychczasową nawierzchnię,kamienie polne,na kostkę,w
tym samym czasie na chodnikach kładzione były płyty granitowe.Od 1903
do 1906 roku ulice miejskie otrzymywały oświetlenie elektryczne,a
energia na potrzeby tego oświetlenia dostarczana była przez firmę Schulz Thun
z Cottbus.15 sierpnia 1904,po 100 latach od pożaru z roku 1804,lasy
przemkowskie spotkała kolejna katastrofa.Pożar strawił ok.20000 mórg
lasów,jego ofiarą padło wiele zwierząt,zginęła jedna osoba:72-letni
mieszkaniec Wysokiej.W ugaszeniu go brało udział ok.2000 żołnierzy,800 hutników,ochotnicza straż pożarna oraz okoliczna ludność.Do pomocy
miastu przyłączył się sam cesarz Wilhelm II.Całkowite koszty akcji
gaśniczej wyniosły ok.10000 marek.W 1905 do miasta przyłączona została tzw.Schloßgemeinde,będąca do tej pory kolonią.W roku 1910 został założony cmentarz
ewangelicki,obecnie znajdujący się przy ul.Kaczanowskiej.Wkrótce po
założeniu na terenie cmentarza wybudowana została kaplica.W roku 1912,dzięki zezwoleniu księcia Ernsta Günthera,powstało kąpielisko miejskie z
urządzeniami wodnymi i wypożyczalnią sprzętu,przebudowane następnie w
latach 30.W tym samym roku wybudowano drogę z Huty do Rudzin.
I wojna światowa
31 lipca 1914 w mieście pojawiły się plakaty informujące o stanie
wojny i zawiadamiające o stanie oblężenia.4 sierpnia utworzono straż ochronną Przemkowa,złożoną z członków bractwa strzeleckiego i związku żołnierskiego.Strażnicy,uzbrojeni w broń naładowaną ostrą amunicją,patrolowali drogi
wjazdowe do miasta,legitymując zbliżające się osoby.Następnego dnia,w ogólny dzień modlitwy w Prusach,w mieście odbyła się uroczysta msza święta.Miasto nie miało wielkiej
styczności z wydarzeniami wojennymi:wojska niemieckie znajdowały się na
terenie miasta jedynie w listopadzie 1915 i maju 1916.W 1915 odbyła się konfiskata niezbędnych dla wojska tkanin i
materiałów,które po 1916 można było kupić tylko na państwowe talony,w
tym samym roku zorganizowano zbiórkę wełny.Miejscowe kobiety na kursach
szycia wytworzyły 423 kołdry,39 koszul,76 par spodni i wiele innych
wyrobów wełnianych.Zbierano także wyschnięte łodygi pokrzyw:miejscowej
młodzieży udało się zebrać 4–5 cetnarów rośliny,z czego wytworzono
50–60 koszul.W tym samym roku przeprowadzono zbiórkę złomu,co
przyniosło ok.160 kilogramów tego materiału.Zgromadzono też ok.870 kg
miedzi i 1280 kg mosiądzu.Zrywano nawet miedziane dachy z domów,zastępując je blaszanymi.W 1917 swoje dzwony musiały oddać przemkowskie
kościoły,w tym samym roku skonfiskowano monety z niklu,zastępując je
żelaznymi.W 1915 roku zebrano też ok.160 kg gumy,a rok później
skonfiskowano gumę z opon rowerowych.W roku 1916 i 1918 zorganizowano
zbiórki makulatury,zbierając kolejno ok.5400 i 1100 kg surowca.W
celu uzyskania oszczędności na świetle wytwarzanym przez świece uchwałą z
1 maja 1916 wprowadzono tzw.czas petersburski,obowiązujący na terenie miasta od 30 kwietnia do 30 września każdego roku.Zdecydowano się także na reglamentację żywności i wydawanie jej tylko
przy okazaniu państwowej kartki towarowej.Już na jesieni 1914
zorganizowano przymusowy ubój świń.Tuż po wybuchu wojny zarządzono też
reglamentację ziemniaków i zboża.Zakazano wypieków ciasta,a ziemniaki i
inne warzywa uprawiano na leżących do tej pory odłogiem gruntach.W
mieście brakowało też mięsa w 1916 roku zaczęto sprzedawać je na
kartki i wg numerów.Ilość mięsa na jedną osobę tygodniowo szacowana
była na ok.pół funta,a niekiedy nawet na ćwierć funta.Młodzież
szkolna pracowała przy zbiorach owoców,w tym celu wykorzystywano także
jeńców wojennych z obozów w okolicy Szprotawy.Zbierano także jagody i
grzyby w lasach:na terenie gminy w roku 1918 wydano aż 800 kart wstępu
na zbiór jagód.Z mieszkańców Przemkowa do armii zaciągniętych było na stałe lub
tymczasowo ok.500–550 mężczyzn,zginęło 126 żołnierzy pochodzących z
miasta lub jego okolic.Przypomina o nich wbudowany przez księcia Ernsta
Günthera w północną stronę wieży kościoła ewangelickiego emblemat
wojenny z napisem siew przyszłości.W zakładach hutniczych
Przemkowa przez pewien czas pracowało 160 Rosjan,schwytanych przez
armię niemiecką i umieszczonych w obozach jenieckich koło Szprotawy,niewielka liczba innych jeńców pracowała w rolnictwie i chałupnictwie.Przez pewien czas na terenie Przemkowa działał szpital wojskowy
urządzony przez parę książęcą:w listopadzie 1914 przywiózł on do miasta
pociągiem transport rannych żołnierzy.Założono także w szkole
ewangelickiej wojenny dom dziecka,gdzie po południu przebywały
dzieci żołnierzy wysyłanych na front.Od początku lata 1916 istniał też
żłobek dla niemowląt,prowadzony przez ojczyźniany związek kobiet.Miasto ze swoich środków pieniężnych wspierało rodziny,których ojcowie
zostali wysłani na wojnę lub zginęli:kupowano książki,zeszyty,przybory szkolne itp.W 1915 zakupiono dla ok.80 dzieci holenderskie
drewniaki,w roku 1917 urządzono kurs szycia obuwia dla przemkowskich
szwaczek.W Przemkowie organizowano w czasie wojny liczne zbiórki pieniędzy,żywności,przedmiotów ze złota i srebra itp.Na okoliczności pożyczki
mieszkańcy miasta zebrali 3,5 mln marek,a ród książęcy oddał 2,5 mln.Zbiórki organizowały także związki ojczyźniane i instytucje państwowe:wysyłani przez nich kwestorzy chodzili od domu do domu,zbierając
pieniądze dla jeńców wojennych,dla domów żołnierza,dla
inwalidów wojennych,dla wdów i matek samotnie wychowujących dzieci,a
także na potrzeby Czerwonego Krzyża.Sprzedawano pocztówki,organizowano
świeckie i kościelne koncerty i występy na cele dobroczynne,w lecie
1916 urządzono zbiórkę książek,które później wysyłano żołnierzom na
front.
Przemków po II wojnie światowej
9 lutego 1945 miasto opuściła ostatnia osoba z rodu von Schleswig–Holstein Sondenburg Augustenburg,księżna Dorota Maria.Następnego
dnia do Przemkowa wkroczyły wojska radzieckie.Od tego momentu aż do
końca maja miastem władała komendatura rosyjska z kpt.Dołgopołowem na
czele.W połowie marca decyzją Rady Ministrów Przemków znalazł się w
obrębie powiatu szprotawskiego.Na terenach miejskich zaczęto zabezpieczać mienie poniemieckie,wkrótce w tym celu utworzono Urząd Likwidacyjny w Przemkowie.22 maja rozpoczęło się formowanie struktur Milicji Obywatelskiej,tego
dnia w Komendzie Wojennej zjawili się Stanisław Makała i Stanisław
Adamski.23 maja pierwszym powojennym burmistrzem Przemkowa został
Franciszek Połomski z Leszna,a wiceburmistrzem nauczyciel Henryk Kabza.W czerwcu powiat podzielono na dwa miasta(Szprotawa i Przemków),utworzono 6 gmin:Przemków,Szprotawa,Małomice,Borowina,Bukowica i Leszno Górne.12 czerwca 1945 za sprawą Wojciecha Wojtasika zorganizowano Zarząd Gminy,a 29 października obowiązki wójta gminy przejął Teodor Schwel,były
działacz Sondergericht,żołnierz Waffen SS w stopniu Obersturmführera.W
międzyczasie,na podstawie zarządzenia Pełnomocnika Rządu z dnia 26
lipca,Zarząd Miejski rozpoczął zmianę nazw ulic,które do tego czasu
nosiły nazwy niemieckie,jak na przykład Bismarckstraße,czy
Göringstraße.1 września odbyło się także pierwsze zebranie PPR,na którym obecny był jej pierwszy sekretarz,Józef Bendkowski.Wkrótce nastąpiło rozbudowanie komórek partyjnych w mieście,koła PPR
powstały w wielu miejscach Przemkowa i we wszystkich okolicznych wsiach.13 grudnia 1945 założona została organizacja młodzieżowa,licząca na
początku 22 członków.14 lutego 1946 w celu pomocy MO na terenie miasta powołano Ochotniczą
Rezerwę Milicji Obywatelskiej,w której skład weszło ok.100 osób.8
sierpnia odbyło się organizacyjne posiedzenie Miejskiej Rady Narodowej,liczącej na początku 11 członków,która jednak nigdy nie zaczęła
działać z powodu sabotażowej działalności wójta Schwela.Decyzją PRN z 3
września ze stanowiska burmistrza odwołano Franciszka Połomskiego,a
Przemków przemianowano na osadę wiejską.Wkrótce w miejsce Miejskiej Rady Narodowej powołano Gminną Radę Narodową,a pełną władzę w gminie przejął Teodor Schwel.4 października,na drugim posiedzeniu GRN,powołano Gminną Komisję Osiedleńczą oraz Komisję Opieki Społecznej do Spraw UNRRA.W 1954 roku Przemków został ponownie przemianowany,tym razem otrzymał status osiedla miejskiego,a 1 stycznia 1959 miastu zostały oficjalnie przywrócone prawa miejskie.Po połączeniu PPR z PPS w 1948 i powstaniu Polskiej Zjednoczonej
Partii Robotniczej opuściło ją wiele niewygodnych dla PZPR osób,wielu
ludzi straciło także pracę w Milicji Obywatelskiej.Skutkiem takich
działań był spadek liczby członków PZPR w powiecie szprotawskim z 1749 w
roku 1949 do 1433 w 1955.Po decyzjach VIII Plenum PZPR,odbywającego
się w dniach 19–21 października 1956 szeregi partyjne zaczęły się
rozrastać,w latach 1959–1963 legitymacje otrzymało 81 osób.Na
terenie miasta,oprócz PZPR,istniały także Zjednoczone Stronnictwo
Ludowe,powstałe w 1949 i Stronnictwo Demokratyczne,założone w 1957.W
roku 1950 miasto weszło w skład województwa zielonogórskiego.Okoliczna młodzież zrzeszona była w Związku Młodzieży Socjalistycznej,w ramach którego organizowała liczne akcje,czyny partyjne,obozy i kolonie.Najmłodszą organizacją młodzieżową w Przemkowie był
Związek Harcerstwa Polskiego,podległy wówczas ZMS i PZPR.W okolicach
miasta działało 10 gromad zuchowych i 11 drużyn harcerskich.W 1960 na
terenie Przemkowa powstał Związek Bojowników o Wolność i Demokrację(ZBoWiD),liczący w 1966 ok.100 członków.W tym samym roku miejsko–gminny ZBoWiD otrzymał od przemkowian oficjalny sztandar.Na terenie
miasta w czasie PRL działało też Koło Gospodyń Wiejskich,liczące 31
grudnia 1975 426 członków,Liga Kobiet,skupiająca 80 członkiń oraz Liga
Obrony Kraju,w skład której wchodziło od 70 do 80 osób.1 stycznia 1973,uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze,utworzono na nowo gminę Przemków.4 stycznia odbyła się sesja Rady
Narodowej Miasta i Gminy,podczas której na stanowisko Naczelnika Gminy
wybrano Stanisława Krauze.9 września odnowiony został,po 4 latach
remontu,Miejski Dom Kultury.1 stycznia 1975 Przemków stał się częścią województwa legnickiego.10 lutego oddano do użytku nową siedzibę Urzędu Gminy i Miasta,mieszczącą się przy pl.Wolności.2 września 1976 odbyło się oficjalne
otwarcie Zbiorczej Szkoły Gminnej,w której obecnie znajduje się Zespół Szkół.Koszt budowy wyniósł 15 mln 191 tys.złotych.19 lipca 1977 otworzono Dom Handlowy Merkury,zatrudniający wówczas 24 osoby.W tym samym roku doszło także do otwarcia Banku Spółdzielczego i nowego urzędu stanu cywilnego.30 czerwca 1979 otwarta została Podstacja Pogotowia Ratunkowego.1
września uruchomiono zakład pracy dla kobiet:była to filia Dolnośląskich Zakładów Białoskórniczo–Rękawiczniczych.W maju 1982 udostępniona dla kierowców została stacja benzynowa przy
ul.Głogowskiej.12 maja 1985 otwarto stadion sportowy przy ul.Strzeleckiej,obecnie należący do MGKS Zamet Przemków.9 października
1989 otworzono przedszkole przy ul.Tadeusza Kościuszki.
Zabytki
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są:- miasto wraz z osiedlem robotniczym przy dawnej odlewni żeliwa,z 1305 r.XIX w.
- kościół par.pw.Wniebowzięcia NMP,z XV-XVIII w.z kaplicą,z XVIII w.
- plebania,ul.Ratuszowa 6,z 1680 r.1804 r.
- kościół ewangelicki,obecnie cerkiew pw.św.Michała Archanioła,z XVIII w.XIX w.
- plebania,z XVIII w.XIX w.
- cmentarz parafialny(zamknięty),ul.Strzelecka,z k.XVIII w.
- park,z poł.XIX w.
- dworzec Przemków-Miasto,ul.Dworcowa,z l.1910-1915
- dworzec Przemków-Odlewnia,z k.XIX w.
- domy,ul.Głogowska 1,4,5,6,7,8,14,38,50,z XVIII-XIX-XX w.
- dawna szkoła ewangelicka,pl.Kościelny,z 1747 r.1821 r.
- dom,ul.Królewska 1,z pocz.XIX w.
- dom,ul.Nowa 7,z XVIII/XIX w.
- domy,ul.Ratuszowa 1,2/3,4,7,z pierwszej poł.XIX-XX w.
- domy,pl.Wolności 2,4,5,6,7,8,9,10,16,24,z XVIII/XIX w.
Religia
Kościół Rzymskokatolicki- Parafia Wniebowzięcia NMP
- Kościół pw.Wniebowzięcia NMP
- Parafia św.Michała Archanioła
- Cerkiew pw.św.Michała Archanioła
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz