Leszek raciborski

(ur.1290 lub 1291 roku zm.w 1336 roku),książę raciborski 1306-1336,kozielski 1334-1336.Leszek był jedynym synem księcia raciborskiego Przemysława i Anny czerskiej.W chwili śmierci ojca w 1306 roku,w związku niepełnoletnością Leszka opiekę nad nim przejął stryj Mieszko cieszyński.W czasie samodzielnych rządów pod jego opieką znalazł się zakon dominikański(potwierdził i rozszerzył nadania ojcowskie w Wodzisławiu,ukończył budowę raciborskiego klasztoru dominikanek),którego kapituła generalna zdecydowała się odprawiać modły w intencji powodzenia księcia raciborskiego we wszystkich swoich placówkach.19 lutego 1327 roku razem z innymi książętami górnośląskimi Leszek złożył hołd lenny królowi czeskiemu Janowi Luksemburskiemu w Opawie.Pięć lat później ożenił się z Agnieszką Żagańską.Małżeństwo jednak pozostało bezdzietne.21 lutego 1334 roku Leszek zdecydował się na powiększenie obszaru księstwa poprzez zakup od będącego w tarapatach finansowych księcia bytomskiego Władysława ziemi kozielskiej(za kwotę czterech tysięcy grzywien srebra).Leszek zmarł w 1336 roku i został pochowany w kościele Dominikanów w Raciborzu.Księstwo raciborskie po jego śmierci na skutek arbitralnej decyzji Jana Luksemburskiego(pomimo zdecydowanego oporu pozostałych książąt piastowskich z Górnego Śląska,najbliższych po mieczu krewnych Leszka)dostało się w ręce szwagra Mikołaja II Opawskiego(żonatego z córką Przemysława raciborskiego Anną).Ziemia kozielska powróciła w ręce Władysława bytomskiego(po zapłaceniu odszkodowania siostrze Leszka Eufemii przeoryszy dominikańskiej w Raciborzu).