Konstancja Przemysłówna

Konstancja Przemysłówna(poznańska)(ur.1245 lub 1246,zm.10 października 1281)najstarsze dziecko księcia wielkopolskiego Przemysła I i księżniczki wrocławskiej Elżbiety,które swoje imię otrzymało zapewne na cześć siostry Elżbiety,żony księcia kujawskiego Kazimierza I Konstancji wrocławskiej.W 1255 roku,kiedy Konstancja nie osiągnęła jeszcze pełnoletności została zaręczona ze swoim rówieśnikiem synem margrabiego brandenburskiego Jana I Konradem.Świadczy o tym dyspensa papieska jaką udzielił narzeczonym papież Aleksander IV bullą z dnia 19 grudnia 1255 roku.Dyspensa była potrzebna,gdyż zarówno Konstancja,jak i Konrad byli praprawnukami księcia wielkopolskiego Mieszka Starego.Związek ten miał unormować,wrogie dotychczas stosunki Przemysła I i jego brata Bolesława Pobożnego z margrabiami.Do właściwego zawarcia małżeństwa doszło dopiero po śmierci ojca księżniczki w 1260 w przygranicznym Santoku.Wianem Konstancji miała być kasztelania santocka(jednak bez samego grodu,który pozostał przy Wielkopolsce)przekazana Brandenburgii za zgodą wiecu Wielkopolan,który odbył się w dniu 1 lipca tegoż roku w Poznaniu.Taką wysokość posagu gwarantował już Przemysł I w 1255 roku.Małżeństwo Konstancji z Konradem nie przyniosło spodziewanego ocieplenia stosunków brandenbursko-wielkopolskich,gdyż już w 1265 doszło do walk w wyniku,których Brandenburczycy zajęli gród w Santoku.Wojna z przerwami toczyła się zresztą przez całe życie Konstancji a zakończyła się ostatecznie dopiero w roku 1278 odzyskaniem przez Wielkopolskę wszelkich wcześniejszych strat.Z małżeństwa z Konradem I Konstancja miała trzech synów:Jana IV,Ottona VII i Waldemara,oraz córkę Agnieszkę.Konstancja zmarła 10 października 1281 roku i została pochowana w cysterskim klasztorze w Chorinie.