Iwo Odrowąż

Herbu Odrowąż(ur.około 1160,zm.21 lipca 1229 w Modenie)kanclerz Leszka Białego(1206-1218) i biskup krakowski(od 1218).Wybrany przez kapitułę otrzymał zatwierdzenie papieskie 29 września 1218.Pochodził z rodziny Odrowążów,która majątek miała na terenach dzisiejszego powiatu koneckiego.Najprawdopodobniej urodził się w Końskich,a czasy wczesnego dzieciństwa spędził w Odrowążu(gm.Stąporków).Był synem Saula Odrowąża z Końskich.W młodości przebywał w Paryżu,gdzie pobierał nauki.Wyznaczony przez papieża Honoriusza III na arcybiskupa gnieźnieńskiego,jednak odmówił przyjęcia tego urzędu.W latach 1220-1224,jako biskup krakowski,wybudował we wsi Końskie kościół pod wezwaniem św.Mikołaja,ustanawiając w Końskich parafię.Następnie w 1229 ufundował kościół w Daleszycach.W 1223 m.in.dzięki jego staraniom,do Polski sprowadził się z Bolonii zakon dominikanów,z pierwszym polskim zakonnikiem Jackiem Odrowążem,który w 1594 roku został uznany świętym.W 1220 sprowadził zakon duchaków na Prądnik i powierzył im opiekę nad szpitalem.Prawdopodobny fundator kościoła w Wysocicach w początkach XIII wieku.W 1222 w Kacicach koło Słomnik założył klasztor cystersów,których następnie przeniósł do Mogiły.Rozwinął akcję osadniczą w krakowskich dobrach biskupich.Czynił nadania dla klasztorów cysterskich w Sulejowie i Wąchocku oraz klasztorów norbertańskich w Hebdowie i Imbramowicach.Imbramowice były rodową fundacją Odrowążów,gdzie siostra biskupa była ksienią.Ufundował też dwa kościoły krakowskie:pw.św.Ducha i pw.św.Krzyża.Był posiadaczem najstarszej,jaka jest znana,polskiej prywatnej biblioteki(32 kupowane za granicą kodeksy),którą w testamencie przekazał katedrze wawelskiej.Zwłoki biskupa zostały sprowadzone przez przeora dominikanów Wincentego z Kielczy i pochowane w kościele dominikańskim św.Trójcy w Krakowie.Aż do początku XIX wieku bp Iwo Odrowąż był czczony jako błogosławiony.Kult żywy był szczególnie w krakowskim klasztorze dominikanów.