Wojciech Staroźrebski Sobiejuski

Herbu Dołęga(ur.ok.1517 zm.w styczniu 1580 w Przemyślu)kanonik płocki i włocławski,archidiakon dobrzyński i krakowski,sekretarz królewski,biskup chełmski;następnie przemyski.
Życiorys
Urodzony ok. 1517 r.Studiował najpierw w Akademii Krakowskiej,a później w Bolonii i Padwie.Po powrocie do Polski został sekretarzem Zygmunta I Starego i jego posłem w Rzymie.W dniu 6 listopada 1562 r.mianowany został biskupem chełmskim.Zadbał o stworzenie odpowiednich warunków bytowych kapituły,oddając jej w użytkowanie dawny pałac biskupi.Uporządkował statuty kapitulne.W 1572 r.przekazał wieczyście tejże kapitule wszelkie dochody i dobra należące do kościoła krasnostawskiego(biskupiego).Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku.Od 1572 r.przebywał też na dworze Anny Jagiellonki.Sprawował swój urząd przez 15 lat.W dniu 11 grudnia 1577 r.przeniesiony został na biskupstwo przemyskie,gdzie rządy objął w dniu 9 marca 1578 r.Niektórzy historycy przypisują mu ponowne sprowadzenie Żydów do miast biskupich oraz udzielenie im zezwolenia na pędzenie wódki(m.in.w Skierbieszowie) i wybijanie wosku,za co w zamian mieli uiszczać odpowiednie opłaty wynoszące 20 grzywien rocznie.