Jerzy Zenowicz

(Jurij Mikołajewicz Zianowiewicz,Jerzy Zienowicz,ok.1510-1583)polski starosta(tenutariusz)czeczerski i propojski(1547-70),lepelski od 1570 i dzisieński 1577,kasztelan połocki(1566-1570) i smoleński(1579).Był uczestnikiem wojen inflanckich(1558-1583).W okresie postępów reformacji w Rzeczypospolitej przyszedł na kalwinizm.
Działalność wojskowa
W czasie wojen o dominium Maris Baltici w 1559 r.na polecenie Zygmunta II Augusta udał się wraz z Janem Chodkiewiczem do Inflant w celu ochrony granic.Z oddziałem 500 żołnierzy ochraniał Rzeżycę.Brał udział w bitwie pod Czaśnikami(1564),gdzie został ranny w głowę,gdy jego oddziały wraz z oddziałami kniazia Bohdana Iwanowicza Sołomareckiego i wojewody nowogródzkiego Mikołaja Sapiehy zadały pierwszy cios wojskom rosyjskim.W 1568 roku obronił Leplę,za co został starostą(dzierżawcą)lepelskim.
Działalność religijna i gospodarcza
Był właścicielem dóbr ziemskich na Żmudzi,w powiatach oszmiańskim,mińskim,orszańskim i rzeczyckim.Jako pierwszy z prawosławnej dotąd rodziny Zenowiczów przeszedł na kalwinizm i w rodzinnych Smorgoniach ufundował zbór kalwiński,gdzie został pochowany.
Rodzina
Pochodził z rodziny Zenowiczów herbu własnego.
Z małżeństwa z Anną Słucką miał dwoje dzieci:

• Halszkę(Zofię)żonę Michała Wiśniowieckiego,prababkę króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego,
• Krzysztofa(ok.1540-1614),wojewodę brzeskolitewskiego.