Zygmunt Palczowski

Zygmunt Palczowski z Palczowic(ok.1530,zm.1587)polski szlachcic i gałąź z dom Saszowskich herb Saszor,działacz reformacji.Był synem sędziego zatorskiego szlachcic Jakub Palczowski z Palczowic(zm.po 1556) i Zofii z domu Myszkowskiej.W młodości służył na dworze cesarza Karola V i służył w jego wojsku.W 1551 wrócił do kraju.Przez małżeństwo z córką Mikołaja Pszonki z Babina,Jadwigą związał się z małopolskimi zwolennikami Reformacji.W 1561 uzyskał wyłączenie go spod jurysdykcji praw księstw zatorskiego i oświęcimskiego i poddanie go prawu polskiemu.Od 1563 był podstarościm krakowskim,powołany przez starostę Stanisława Myszkowskiego.Obaj przyczynili się do ukrócenia buntów młodzieży akademickiej w Krakowie Zygmunt stłumił też wystąpienia przeciw niemu samemu.Pomagał w rozwoju kościoła kalwińskiego w Małopolsce w swych dobrach zamienił na zbory parafialny kościół w Palczowicach(1564),w Przybradzu(1568) i Radoczy(1574).Pomagał też gminie protestanckiej w Krakowie(w 1568 kupił im kamienicę przy ul.św.Jana,którą zamienił na zbór i szkołę).W 1570 po śmierci Myszkowskiego i objęciu funkcji starosty przez katolika Stanisława Barzego Zygmunt przestał być podstarościm.W 1572 był posłem na sejm.W tym roku powrócił na stanowisko podstarościego przy Janie Firleju.W okresie bezkrólewia(1572-1573)czuwał nad bezpieczeństwem Krakowa.W czasie następnego bezkrólewia(1574-6)pilnował zamku wawelskiego.Cieszył się względami Stefana Batorego po jego elekcji na tron polski.W 1577 był komisarzem królewskim na województwo krakowskie i sandomierskie do obejmowania czasowym sekwestrem towarów i pieniędzy kupców gdańskich.W 1579 król mianował go burgrabią krakowskim.W roku następnym przestał być podstarościm,usunięty przez Mikołaja Dłuskiego.Po ojcu odziedziczył Palczowice i Przybradz a majątek zwiększył o Radoczę(1574),Rudze(1578)oraz części w Brodle,Czarnowcach,Marcyporębie i Witanowicach.W Krakowie posiadał kamienicę przy ul.Stolarskiej,nadaną mu przez króla,dom z ogrodem na Zwierzyńcu,drugi za bramą św.Mikołaja i w Krowodrzy.Na Kazimierzu miał kolejne trzy domy:koło kościoła Bożego Ciała,przy rynku i przy ulicy idącej do bramy Glinianej.Ponadto miał jeszcze dwa domy w Bochni i jeden w Skawinie.W latach 1580-83 dzierżawił czopowe w województwie krakowskim.Ta dzierżawa przysporzyła mu sporych kłopotów,z których ratował go kanclerz Jan Zamojski aby mu się odwdzięczyć,nie wziął udziału w sejmiku proszowickim w listopadzie 1584(po ścięciu Samuela Zborowskiego).