sobota, 3 sierpnia 2013

Mikołaj z Kórnika

Herbu Łodzia(zm.1382),biskup poznański.
Biografia
Syn Mikołaja z Będlewa,bratanek biskupa poznańskiego Jana herbu Łodzia.Studiował prawo we Włoszech,kończąc naukę doktoratem z dekretów,który uzyskał przed rokiem 1365.Po powrocie do kraju(pomiędzy 9 lipca 1365 a 27 stycznia 1368)został kantorem poznańskim.Związał się również z dworem biskupa krakowskiego Bodzanty,który mianował go nadwornym sędzią,w 1359 kanonikiem krakowskim,a w 1364 biskupim wikariuszem.W 1366 papież mianował go kanonikiem gnieźnieńskim,a w 1368 otrzymał on prepozyturę Najświętszej Marii Panny w Krakowie.Pełnił również funkcję sub kolektora papieskiego,a od 1365 lub 1366 do 1372 sprawował urząd kanclerza wielkopolskiego.Dzięki temu ostatniemu urzędowi nawiązał bliskie stosunki z dworem króla Ludwika Węgierskiego,co pozwoliło mu usuwać przeciwników politycznych,z których najpotężniejszym był podkanclerzy koronny Jan z Czarnkowa.Prawdopodobnie Mikołaj przyczynił się do oskarżenia go o profanację grobu Kazimierza Wielkiego i kradzież insygniów koronacyjnych,co sprawiło,że Jan został pozbawiony urzędu.Po śmierci Jana z Lutogniewa zwolnił się poznański urząd biskupi.7 maja 1375 Mikołaj otrzymał sakrę i zasiadł na tronie biskupa poznańskiego.Jako biskup rozpoczął przebudowę w stylu gotyckim katedry poznańskiej i otoczył murami Słupcę.W polityce zabiegał o względy i kolejne nadania dla biskupstwa ze strony Piastów mazowieckich,lecz poza tym nie wykazywał jakieś konkretnej linii politycznej.W świadomości kolejnych pokoleń utrwalił się jego negatywny obraz naszkicowany przez Janka z Czarnkowa,który określił go jako człowieka nieuczciwego i zepsutego.Zmarł 18 marca 1382 w Ciążeniu,pochowano go w poznańskiej katedrze.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz