Unia wileńsko-radomska

(1401)oddała dożywotnio rządy na Litwie Witoldowi jako wielkiemu księciu z zachowaniem dla Władysława Jagiełły władzy zwierzchniej.W 1401 roku w Wilnie wielki książę Witold wystawił dokument uznający zwierzchnictwo Jagiełły i Korony oraz zobowiązywał się wraz z bojarami litewskimi do przyłączenia ziem litewskich do Królestwa Polskiego.Biorąc pod uwagę śmierć królowej Jadwigi Andegaweńskiej(1399) i brak potomstwa z jej małżeństwa z Władysławem II Jagiełłą,bojarzy litewscy zastrzegli,że w przypadku bezpotomnej śmierci króla wspólnie z panami polskimi wybiorą nowego monarchę.Układ wileński potwierdziła rada koronna w Radomiu,przyznając równocześnie dożywotnio tytuł wielkiego księcia litewskiego Witoldowi Kiejstutowiczowi.