Hagiografia
Od młodości przejawiał gorliwość w wierze,rygorystycznie
przestrzegając przykazania i działając dobroczynnie.Jeszcze będąc
młodzieńcem,przyczynił się do rozbudowy włodzimierskiego Monasteru Bożego Narodzenia.W 1212 r.Jerzy został wielkim księciem włodzimierskim.W czasie swych rządów dokładał starań,aby wiara prawosławna umacniała się wśród poddanych,a także docierała do pogan poza granicami księstwa.W tym celu założył miasto Niżny Nowogród,gdzie wzniósł dwie cerkwie.Gorliwy w głoszeniu chrześcijaństwa książę otrzymał przydomek„Ojca i Pana”.Podczas najazdu Tatarów na ziemie ruskie Jerzy stanął na czele obrońców księstwa.W 1238 r.Batu-chan pojawił się pod murami Włodzimierza.Zdobył miasto,a większość mieszkańców,w tym rodzinę książęcą,wymordował.4 marca
doszło do decydującego starcia nad rzeką Sitą,w którym wojska ruskie
zostały pokonane.Podczas bitwy zginął sam książę.Jego ciało odnalazł
na pobojowisku biskup rostowski Cyprian,po czym przewiózł do Rostowa.Rok później przeniesiono je do Włodzimierza.W 1645 r.otwarto książęcy grób,ciało przełożono do srebrnego grobowca i na stałe umieszczono w soborze Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu.Cerkiew prawosławna wspomina świętego 4 lutego i 23 czerwca(Sobór świętych włodzimierskich)wg kalendarza juliańskiego.W ikonografii Jerzy przedstawiany jest w dwóch odmiennych typach:jako mężczyzna w książęcej zbroi,z koroną na głowie,mieczem(a
niekiedy również tarczą)u nogi i wysoko uniesionym krzyżem w dłoni,bądź odziany w książęcy płaszcz z rękoma modlitewnie skierowanymi ku"Chrystusowi w obłoku".Ma zazwyczaj krótką brodę,której kolor różni
się zależnie od wyobrażenia,poczynając od blondu,kończąc na brunatnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz