Jan Jacek Serwin

Ur.8 czerwca 1843,zm.6 lipca 1926 porucznik,weteran powstania styczniowego.Jan Jacek Serwin urodził się we wsi Serniki na Lubelszczyźnie,był rolnikiem.Po wybuchu powstania wstąpił do oddziału Kazimierza Bogdanowicza.Brał z nim udział w bitwie pod Sawinem.Po klęsce Bogdanowicza przeszedł do oddziału Marcina Borelowskiego.W lecie 1863 r.przeszedł do oddział Bronisława Rudzkiego,w którego szeregach walczył między innymi w bitwie pod Depułtyczami oraz bitwie pod Fajsławicami.Wkrótce po klęsce pod Fajławicami,dostał się do niewoli rosyjskiej i był więźniem Zamku Lubeskiego oraz Cytadeli Warszawskiej.Za udział w powstaniu został zesłany na Sybir,gdzie spędził 3 lata.Po powrocie do Królestwa mieszkał w Warszawie.Po odzyskaniu niepodległości czynnie działał w Komitecie wsparć Weteranów 1863 r.w Lublinie.Po śmierci prezesa Brunona Dymowskiego 1 kwietnia 1926 roku,Jan Serwin został nowym prezesem,funkcję tę pełnił do swojej śmierci.Był odznaczony Orderem Virtuti Militarii oraz Krzyżem Walecznych.Zmarł 6 lipca w Lublinie,został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu przy ul.Lipowej w Lublinie.