Władysław Eljasz-Radzikowski

(ur.1847 r.w Krakowie,zm.1921 r.w Krakowie)rzeźbiarz.Był synem malarza Wojciecha Eljasza-Radzikowskiego i jego drugiej żony Tekli z Krzyżanowskich,bratem malarza Walerego Eljasza-Radzikowskiego.Ukończył gimnazjum św.Anny w Krakowie,mając 16 lat uciekł z domu,aby brać udział w powstaniu styczniowym.18 lutego 1863 brał udział w bitwie pod Miechowem,gdzie dostał się do niewoli.Zesłany na Syberię przebywał 4 lata w Nikołajewsku,po powrocie w latach 1868-1873 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych,studia kontynuował w Monachium.Rzeźbił portrety,nagrobki,prace o tematyce religijnej.Jego twórczość jest jednak mało znana.W Krakowie wykonał medalion z podobizną Tadeusza Kościuszki na tablicy pamiątkowej wmurowanej w kamienicę przy Rynku Gł.45.W Poznaniu w Towarzystwie Przyjaciół Nauk przechowywane jest popiersie Józefa Ignacego Kraszewskiego,dla Ossolineum we Lwowie wykonał popiersie Jerzego Lubomirskiego,a według katalogu z 1909 r.Muzeum w Raperswilu posiada 8 popiersi królów polskich autorstwa artysty.Pochowany na Starym Cmentarzu Podgórskim.