czwartek, 21 maja 2015

Jerzy Harwot

(ur.7 maja 1853 r.w Puńcowie na Śląsku Cieszyńskim zm.prawdopod.w 1917 r.)polski pedagog,profesor gimnazjalny.Pochodził z rodziny chłopskiej.Był synem Pawła i Anny z Zamarskich.Po ukończeniu miejscowej szkoły powszechnej uczęszczał do II Ewangelickiego Państwowego Gimnazjum w Cieszynie,gdzie 27 VII 1871 r.zdał maturę.W czasie nauki działał aktywnie w różnych związkach i stowarzyszeniach młodzieży polskiej.W 1871 r.wstąpił na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie,gdzie studiował historię.Po trzech semestrach przeniósł się do Wiednia,gdzie tak jak w Krakowie studiował historię u prof.Józefa Aschbacha i Ottokara Lorenza,a także pedagogikę u Teodora Vogta.Po ukończeniu studiów,objął w 1877 r.stanowisko nauczyciela w I Państwowym Gimnazjum w Przemyślu i uczył przez szereg lat języka niemieckiego i propedeutyki filozofii,a od 1898 r.też geografii.Obok pracy dydaktycznej zajmował się publicystyką był autorem kilku rozpraw,podręczników i artykułów o tematyce pedagogicznej.Ciekawe są jego postulaty uruchomienia pracowni robót ręcznych w szkołach.Zdradzał też zainteresowania regionalizmem i krajoznawstwem,czego wynikiem jest jego monografia poświęcona rodzinnemu Śląskowi Cieszyńskiemu.W 1901 r.przeszedł w stan spoczynku.Zmarł prawdopodobnie w okresie pierwszej wojny światowej.
Niektóre publikacje
  • Pracownia szkolna ze stanowiska pedagogiki i ekonomii społecznej,Kraków 1881 r.
  • Jakiej reformy przede wszystkim potrzebują nasze szkoły ludowe?Przemyśl 1882 r.
  • Cieszyn i ziemia cieszyńska pod względem geograficznym i statystycznym,Przemyśl 1893 r.
  • Nasze szkolnictwo ludowe,Kraków 1898 r.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz