piątek, 10 kwietnia 2015

Teofil Lenartowicz

Teofil Aleksander Lenartowicz(ur.27 lutego 1822 w Warszawie,zm.3 lutego 1893 we Florencji)polski etnograf,rzeźbiarz,konspirator i poeta romantyczny.
Biografia
Pochodził ze szlacheckiej rodziny Lenartowiczów herbu Pobóg.Był synem Karola i Marii Kwasieborskiej herbu Cholewa.Ożenił się z Zofią Szymanowską herbu Młodzian,przyrodnią siostrą żony Adama Mickiewicza z którą miał syna Jana.Związany był ze środowiskiem Cyganerii Warszawskiej oraz Entuzjastów i Entuzjastek.Współredagował„Dzwon Literacki” i publikował w„Bibliotece Warszawskiej”.Współpracował z Oskarem Kolbergiem i Romanem Zmorskim.Uczestniczył w konspiracji i powstaniu 1848 roku.W 1849 r.musiał uchodzić do Drezna.W 1852 r.przeniósł się do Paryża,a następnie w 1856 r.do Włoch,gdzie w 1860 r.osiadł we Florencji.Na emigracji m.in.wykładał literaturę słowiańską.W latach 1888-1893 był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.Przyjaźnił się z Elżbietą Bośniacką.Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce w Krakowie.Ze względu na fascynację folklorem z rejonu Mazowsza(co uczynił motywem naczelnym swojej poezji)sam siebie nazywał Mazurzyną,biednym Mazurzyną lub lirnikiem mazowieckim.
Twórczość
Tworzył wiersze patriotyczne i religijne,poematy historyczne oraz liryki oparte na folklorze mazowieckim,a także rzeźby portretowe,nagrobki.Debiutował w 1847 r.poematem Pierwsze przedstawienie Hamleta,opublikowanym w„Dzienniku Mód Paryskich”.Najbardziej znanym jego wierszem jest„Złoty kubek”oparty na staropolskiej kolędzie utwór,w którym dziecko prosi„Złotniczeńka”o zrobienie złotego kubka ze złotych jabłek opadłych ze złotej jabłoni.Kubek ma być zdobiony obrazami przedstawiającymi wyidealizowaną polską wieś.Ze względu na bogatą symbolikę złota utwór ten może być odczytywany na wiele różnych sposobów.O wierszu tym pochlebnie wypowiadał się Norwid,a Maria Pawlikowska-Jasnorzewska nawiązuje do„Złotego kubka”w wierszu„Lenartowicz”.Napisał między innymi:„Dwaj Towiańczycy”,w którym opisuje śmierć Michała Szweycera(przez pomyłkę nazywając go Ludwikiem Szwejcerem) i Adolfa Rozwadowskiego,„Moje strony”,„Rosła kalina”,„Tęsknota”,„Wiersz do poezji”,„Duch sieroty”,„Jan Kochanowski”,„Lirnik.Baśń”,„Łzy”,„Czajka”,„Pustota”,„O powrocie do kraju”,„Zaproszenie”,„Staruszek”.
Wybrane dzieła
  • Polska ziemia(w obrazkach)(1848-1850)tom poezji
  • Mały światek(1851 r.)poemat
  • Lirenka(1855 r.)tom poezji
  • Gladiatorowie(1857 r.)poemat
  • Nowa lirenka(1859 r.)tom poezji
  • Bitwa racławicka(1859 r.)poemat
  • Wanda(1876 r.)poemat

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz