Henryk Rodakowski

Henryk Hipolit Rodakowski(ur.9 lipca 1823 we Lwowie,zm.28 grudnia 1894 w Krakowie)polski malarz romantyczny,portrecista.
Życie
Wywodził się z rodziny prawniczej.Kontynuując tradycje rodzinne w latach 1841–1845 studiował prawo w Wiedniu.Tam też uczył się malarstwa u Josepha Danhausera(1805–1845) i Franza Eybla(1806–1880).W latach 1846–1867 mieszkał w Paryżu,gdzie najpierw kontynuował naukę u Leona Cognieta.Na tamtejszym Salonie w 1852 r.odniósł pierwszy większy sukces zdobywając medal I klasy w dziedzinie portretu za obraz przedstawiający podobiznę generała Dembińskiego.Jego pracownię odwiedził wówczas słynny malarz Eugène Delacroix.W 1861 r.ożenił się z miłością czasów młodzieńczych Kamilą z Salzgeberów Blühdorn,z którą miał dwoje dzieci.Jego prawnukiem był Jacek Woźniakowski(1920–2012),historyk sztuki,pisarz,współzałożyciel wydawnictwa"Znak".W 1866 r.został członkiem Polskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu.W rok później opuścił Paryż i powrócił do kraju.Zamieszkał w majątku Pałahicze koło Stanisławowa,następnie w Bortnikach koło Chodorowa we Lwowskiem.Pod koniec życia osiadł w Krakowie.W 1893 r.został dyrektorem i prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i przewodniczącym Komitetu Muzeum Narodowego.24 grudnia 1894 roku nominowano go na dyrektora krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych.Stanowiska tego nie objął,umierając niespodziewanie cztery dni później.Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie,w grobowcu rodzinnym w kwaterze W.Był kawalerem Legii Honorowej.
Twórczość
Malował głownie znakomite portrety,sporadycznie obrazy historyczne(np.Wojna kokosza),rodzajowe(cykl akwarel Album Pałahickie) i animalistyczne(np.Pies Stróż).W swojej twórczości łączył elementy romantyzmu i klasycyzmu.Inspirował się sztuką antyczną i malarstwem włoskiego renesansu(Paolo Veronese).Jego portrety odznaczają się wnikliwą charakterystyką psychologiczną,precyzyjnym rysunkiem,harmonijnym układem postaci,mistrzowskim operowaniem barwą(zwłaszcza czernią i bielą)oraz świetlistą fakturą.Jego dwa arcydzieła Generał Henryk Dembiński(1852 r.) i Portret matki(1853 r.)zostały nagrodzone na wystawach paryskich.Za Portret generała Henryka Dembińskiego artysta otrzymał na Salonie paryskim w 1852 r.medal I klasy.Portret matki został nagrodzony medalem III klasy na Wystawie Światowej w Paryżu w 1855 r.Oba płótna przyniosły mu europejski rozgłos.
Wybrane dzieła

• Autoportret(1858 r.)60×45 cm,Muzeum Narodowe w Krakowie
• Chłopka międląca konopie(1859 r.)46×38 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Portret generała Henryka Dembińskiego(1852 r.)178×139 cm,Muzeum Narodowe w Krakowie
• Marszałek(1859 r.)56×46,5 cm,Muzeum Narodowe w Poznaniu
• Pies Stróż(ok.1868 r.)101×70 cm,Muzeum Sztuki w Łodzi(Pałac Herbsta)
• Portret Adama Mickiewicza(1856 r.)125×95 cm,Muzeum Literatury im.Adama Mickiewicza w Warszawie
• Portret brata przyrodniego,Wiktora Rodakowskiego(1851 r.)59×47 cm,Muzeum Okręgowe w Tarnowie
• Portret ciotki artysty,Babetty Singer(1851 r.)59×46,5 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Portret córki artysty,Marii Woźniakowskiej(1891 r.)120×85 cm,Lwowska Galeria Sztuki
• Portret Leona Sapiehy(1878 r.)119,5×85,5 cm,Muzeum Narodowe w Krakowie
• Portret matki(1853 r.)134×95 cm,Muzeum Sztuki w Łodzi(Pałac Herbsta)
• Portret ojca(1850 r.)116×89 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Portret Rogera Raczyńskiego(1859 r.)118×86 cm,Muzeum Narodowe w Poznaniu
• Portret siostry artysty,Wandy(1858 r.)119×80 cm,Muzeum Górnośląskie w Bytomiu
• Portret własny(1849 r.)56×46 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie
• Portret własny(1853 r.)57×50,5 cm,Muzeum Narodowe we Wrocławiu
• Portret Włodzimierza Dzieduszyckiego(1880 r.)120 cm,Muzeum Narodowe w Krakowie
• „Wojna kokosza”(1872 r.)192,5×265 cm,Muzeum Narodowe w Warszawie