Michał Baliński

(ur.14 sierpnia 1794 w Terespolu koło Połocka,zm.3 stycznia 1864 w Wilnie),polski historyk,pisarz,publicysta,działacz oświatowy,brat Stanisława Balińskiego.Ożenił się z Zofią Śniadecką,córką Jędrzeja Śniadeckiego.Miał z nią syna Jana Balińskiego,który był wybitnym polskim lekarzem psychiatrą.Urodzony na Litwie studiował w Wilnie na tamtejszym uniwersytecie,gdzie w 1815 r.uzyskał tytuł magistra filozofii.Pierwsze swe prace publikował w"Dzienniku Wileńskim" i w założonym wraz z Joachimem Lelewelem"Tygodniku Wileńskim",którego od 1816 r.był także współredaktorem.Od 1817 r.członek Towarzystwa Szubrawców.W 1818 r.wyjechał za granicę,po powrocie opublikował m.in.w"Dzienniku Wileńskim""Opisanie Wiednia i Podróż do Szwajcarii Saskiej".W 1836 r.otrzymał urząd w warszawskim wydziale oświaty;w Warszawie uczestniczył w 1841 r.w założeniu"Bibljoteki Warszawskiej",w której od tej pory często publikował swoje artykuły.W 1847 r.złożył urząd i wrócił na Litwę.Dwukrotnie wybrano go kuratorem honorowym gimnazjum i instytutu szlacheckiego w Wilnie,a potem wiceprezesa Wileńskiej Komisji Archeologicznej.Współautor wraz z Tymoteuszem Lipińskim Starożytnej Polski.