środa, 15 kwietnia 2015

Zygmunt Jordan

Herbu Trąby(ur.2 maja 1824 w Tuszynie,zm.15 czerwca 1866 w Paryżu)generał wojsk polskich w czasie powstania styczniowego,major wojsk węgierskich w czasie powstania 1848 r.pułkownik turecki w czasie wojny krymskiej.W 1842 r.ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.Wstąpił do wojska rosyjskiego.W 1846 r.w Galicji przygotowywał wybuch powstania krakowskiego.Gdy w wyznaczonym przez niego miejscu zamiast 2000 ludzi zgromadziło się 200 powstańców,którzy szybko zaczęli się rozchodzić,nie zrezygnował z walki i na czele 40 ludzi zaatakował sotnię kozaków w Proszowicach,rozbijając ją.W Michałowicach przekroczył granicę Wolnego Miasta Krakowa.Tu napotkał uciekających z miasta powstańców,z którymi wycofał się do Chrzanowa.W czasie bitwy pod Gdowem osłaniał odwrót.Internowany przez władze pruskie.Przez Wrocław udał się do Paryża.Tam u boku generała Wojciecha Chrzanowskiego brał udział w tworzeniu szkoły wojskowej.Był słuchaczem francuskiej szkoły wojennej w Saint-Cyr.Po wybuchu rewolucji węgierskiej udał się na Węgry i został adiutantem generała Henryka Dembińskiego.26 i 27 lutego brał udział w bitwie pod Kápolną,2-3 lipca bronił przeprawy przez Cisę pod Szegedynem.Po dymisji Dembińskiego został adiutantem generała Józefa Bema,z którym po stoczeniu krwawej bitwy pod Temeszwarem przekroczył granicę turecką.Został przyjęty do armii osmańskiej w randze pułkownika.Związał się ze środowiskiem Hotel Lambert,w 1851 r.proponował Adamowi Jerzemu Czartoryskiemu wyprawę w celu poparcia powstania Czeczeńców przeciwko Rosji.W czasie wojny krymskiej był szefem sztabu armii tureckiej walczącej z Rosjanami pod Batumi.W bitwie pod Szekfetynem uszkodził ogniem dział dwa okręty rosyjskie.Następnie wytrzymał przez 5 miesięcy szturm wojsk rosyjskich w Redut-Kale.Przydzielony do brytyjskiego konsula Longwortha,wziął udział w jego wypadzie na Kaukaz.Po wyjeździe gen.Władysława Zamoyskiego objął dowództwo nad resztką dywizji polskiej.Był politycznym przeciwnikiem Michała Czajkowskiego(Sadyka-Paszy).Brał udział w szeregu misji dyplomatycznych,powierzonych mu przez Hotel Lambert.W 1863 r.po wybuchu powstania styczniowego przyjechał do kraju i walczył pod pseudonimem"Spytko".W połowie kwietnia z ramienia białych został generałem i dowódcą województw krakowskiego i sandomierskiego.Bezskutecznie zabiegał,by Rząd Narodowy powierzył mu dowodzenie wszystkimi oddziałami na lewym brzegu Wisły.20 czerwca 1863 poniósł klęskę w bitwie pod Komorowem i wycofał się do Galicji.Zachowała się do naszych czasów jego szabla,obecnie przechowywana w zbiorach Wojciecha Zabłockiego:austriackiego oficera kawalerii wz.1861,przyozdobiona jest na klindze nabijanym złotym wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem otoczonym inwokacją:"Pod Twoją Obronę Uciekamy Się".Pochowany na Cmentarzu Montmartre w Paryżu.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz