Filip Nereusz Lichocki

(ur.28 maja 1749,zm.28 sierpnia 1806 w Krakowie)prezydent Krakowa z ramienia konfederacji targowickiej w 1794 r. i 1798-1802.Pochodził z krakowskiej rodziny mieszczańskiej,z wykształcenia prawnik.Studia odbył na Akademii Krakowskiej.Od 1776 r.był syndykiem miejskim.W sierpniu 1788 r.wraz z Maciejem Bajerem został posłem Krakowa na sejmik proszowicki.Później bronił interesów Krakowa jako delegat miasta na obrady Sejmu Czteroletniego.W 1792 r.został członkiem krakowskiej rady miejskiej.Po II rozbiorze Polski w 1793 r. i obradach sejmu w Grodnie w listopadzie 1793 r.który uchwalił dokument"Miasta wolne Rzeczypospolitej"w wyniku rozpisanych na początku marca 1794 r.wyborach nowych władz miejskich Lichocki został prezydentem Krakowa wybranym na 4-letnią kadencję.Rządy w mieście objął 6 marca 1794 i sprawował do 24 kwietnia 1794.Pozbawiony urzędu wskutek przywrócenia przez Tadeusza Kościuszkę władz miejskich usuniętych pod rządami konfederacji targowickiej.Po zajęciu Krakowa przez wojska pruskie w czerwcu 1794 r.wobec nieobecności Lichockiego,który zbiegł do Karlsbadu prezydenturę miasta powierzono Maciejowi Bajerowi.Lichocki po powrocie ponownie znalazł się we władzach miejskich wybrany prezydentem Krakowa po ustąpieniu Macieja Bajera.Urzędowanie rozpoczął 1 listopada 1798 i sprawował przez 4 lata do 31 sierpnia 1802.Za zasługi nagradzany przez władze austriackie otrzymując tytuł konsyliarza Jego Cesarskiej Mości.W swoich pamiętnikach,które wydano w 1862 r. i powtórnie w roku 1891,nie ukrywał niechętnego stanowiska wobec powstania kościuszkowskiego.Nagrobek Filipa Lichockiego wykonany z czarnego marmuru z alabastrowym medalionem portretowym znajduje się w kościele oo.Kapucynów.