Życiorys
Urodził się 4 kwietnia roku 1714,jako syn Jana(późniejszego kasztelana wiskiego) i Elżbiety Teresy z Sołtyków.W 1733 r.opowiedział się za Stanisławem Leszczyńskim,u boku którego przebywał w oblężonym przez Rosjan i Sasów Gdańsku a później w Królewcu.W 1734 r.został wysłany jako emisariusz konfederacji dzikowskiej do Paryża(spędził tam prawdopodobnie prawie 12 lat),gdzie kontynuował edukację.W 1737 r.wyjechał na studia do Rzymu.W 1747 r.immatrykulował się na Akademii Krakowskiej.Dzięki poparciu kanclerza wielkiego koronnego Andrzeja Stanisława Załuskiego został kanonikiem płockim i został zatrudniony w kancelarii królewskiej Augusta III.W latach 1746-1752 piastował stanowisko proboszcza łęczyckiego.W 1751 r.jako deputat kapituły płockiej zasiadał w Trybunale Koronnym.W 1752 r.dzięki zabiegom Jerzego Augusta Mniszcha został sekretarzem wielkim koronnym.W 1753 r.został kanonikiem gnieźnieńskim,w 1757 r.prałatem scholastykiem gnieźnieńskim,w tym też roku został kawalerem Orderu Orła Białego.W 1759 r.był prezydentem Trybunału Koronnego w Lublinie i został biskupem kamienieckim.Za panowania Augusta III Sasa był członkiem frakcji dworskiej stronnictwa starorepublikańskiego.Był przeciwnikiem Familii,w czerwcu 1763 r.brał udział w zjeździe partii hetmańskiej w Białymstoku gdzie opracowano plany powstrzymania zamachu stanu,przygotowywanego przez Czartoryskich.W czasie bezkrólewia popierał kolejno kandydatury Wettynów.7 maja 1764 roku podpisał manifest,uznający odbywający się w obecności wojsk rosyjskich sejm konwokacyjny za nielegalny.Formalnie uznał Stanisława Augusta Poniatowskiego,ale był przeciwnikiem przeprowadzanych przez niego reform.W 1767 r.przystąpił do konfederacji radomskiej i wraz z prymasem Gabrielem Podoskim snuł plany detronizacji Poniatowskiego z pomocą interwencji posła rosyjskiego Nikołaja Repnina.Rozczarowany,rozpoczął potajemnie przygotowania do powstania przeciwko Rosji.W październiku 1768 r.przybył do Paryża i został przyjęty na prywatnej audiencji przez króla Francji Ludwika XV,który obiecał konfederatom barskim poparcie dyplomatyczne i 40000 dukatów.W połowie lutego 1769 r.w Bardiowie na Węgrzech nakłaniał Józefa Bierzyńskiego do zabójstwa króla,tę samą ofertę złożył Jerzemu Marcinowi Lubomirskiemu.Po chwilowych nieporozumieniach z podskarbim wielkim koronnym Teodorem Wesslem 31 października 1769 stanął na czele Generalności rządu powstańczego,który miał siedzibę w Białej.Prowadził też politykę zagraniczną barżan,wysyłając swoich posłów na dwory zagraniczne.W lutym 1770 r.przebywał w Dreźnie,gdzie przekonał dwór elektorski do planów konfederackich.9 kwietnia 1770 spotkał się z cesarzem Józefem II w Preszowie,co skłoniło go do przyjęcia ofiarowanej pomocy Austrii.W sierpniu przyjął Charlesa François Dumourieza,któremu powierzył dowództwo nad częścią wojsk konfederackich.Po ogłoszeniu bezkrólewia(22 października 1770),przestrzegał przed rozbiorem Rzeczypospolitej,uważając ten akt za wielki błąd polityczny.Jednak już 3 marca 1771 zapraszał elektora saskiego Fryderyka Augusta III na opróżniony de iure tron polski.Był prawdopodobnie inicjatorem porwania Stanisława Augusta,przeprowadzonego przez Kazimierza Pułaskiego 3 listopada tego roku.15 kwietnia 1772 wszedł w skład komitetu pertraktującego warunki kapitulacji konfederatów.2 października został porwany przez kozaków i odstawiony do Warszawy.Pogodził się z królem,odsunął się jednak od czynniejszego życia politycznego.W 1780 r.w swoich dobrach w Żwańcu spotkał się z Józefem II,roku następnego ze Stanisławem Augustem.W latach 1780,1782,1784,1786 był przewodniczącym sądu sejmowego.W 1787 r.przeprowadził przebudowę twierdzy w Kamieńcu Podolskim.Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego.Na początku Sejmu Czteroletniego,stanął 7 września 1789 na czele Deputacji do Formy Rządu,która zajęła się przygotowaniem nowej konstytucji.Pod datą 9 stycznia 1790 ogłosił drukiem List o konieczności sukcesji tronu.30 lipca 1790 wniósł pod obrady plenarne sejmu swój"Projekt do formy rządu".Brał udział w przeprowadzeniu przewrotu parlamentarnego,który doprowadził do podpisania konstytucji 3 maja 1791.W czasie protestu Jana Suchorzewskiego miał powiedzieć Ogolić łeb wariatowi i odesłać do czubków.Ostro przeciwstawił się konfederacji targowickiej w 1792 r.co doprowadziło do skasowania jego diecezji.W 1794 r.zbierał fundusze dla poparcia insurekcji kościuszkowskiej.Po nieudanych próbach reform złamany,w pesymistycznym nastroju osiadł w dobrach biskupich,a później przeniósł się do zaboru pruskiego.Był człowiekiem o szerokich horyzontach,uważał,że sprawą nadrzędną jest niepodległość Rzeczypospolitej,a religią można i należy się posługiwać dla celów politycznych.Był zwolennikiem tolerancji,ze zgorszeniem przyjął milczenie Stolicy Apostolskiej po porwaniu przez Rosjan biskupów polskich w 1767 roku.
Twórczość
Ważniejsze utwory
- (Memoriał w 2 częściach)powst.w okresie konfederacji barskiej,z rękopisu wyd.W.Konopczyński,Przegląd Narodowy 1913 r.kwiecień-maj:
- 1.Refleksje o prawach różnych i rządach dobrych każdego państwa
- 2.Projekt do poprawy praw i rządu
- Głos...na sesji sejmowej in turno dnia 18 sierpnia roku 1789 miany,brak miejsca wydania(1789 r.)w okresie tego sejmu wydano ponadto osobno następujące mowy z:28 sierpnia,11 i 17 grudnia 1789;7 i 25 maja,30 lipca,17 września 1790
- List w materii sukcesji tronu do przyjaciela,pisany dnia 9 stycznia roku 1790,brak miejsca i roku wydania(2 wydania);na broszurę tę replikował S.Rzewuski:Odpis na List przyjaciela...brak miejsca wydania(1790 r.)w dyskusję wdał się także anonim broszurą pt.Myśli obywatelskie względem wolnej elekcji królów w Polsce...brak miejsca i roku wydania
- Odezwa obywatela oraz senatora i biskupa do narodu przed sejmikami,z determinacji stanów 16 Novembris 1790 roku nastąpić mającymi,brak miejsca wydania(po 6 listopada 1790;2 wydania).
Listy i materiały
- Do nieznanego z nazwiska adresata z roku 1759,rękopis:Biblioteka Jagiellońska,sygn.6147 IV,t.6,księga 9
- Do S.Konarskiego,w załącznikach do cz.2 dzieła:O skutecznym rad sposobie cz.1-4,Warszawa 1760-1763
- Korespondencja z czasów konfederacji barskiej,najważniejsze zbiory w rękopisach:Biblioteka Czartoryskich,sygn.828,832-833,836-837,845,941-948,1170;Biblioteka PAN Kraków,sygn.320,1145,1849;Biblioteka Kórnicka(Archiwum Zarembów);Biblioteka Jagiellońska,sygn.5435;Archiwum Główne Akt Dawnych,Archiwum Ordynacji Nieświeskiej(tu głównie korespondencja z K.Radziwiłłem);Ossolineum,sygn.564/II,1409/II;Archiwum Miejskie Łodzi(Teki T.Wessle);Arch.du Ministère des Affaires Étrangères w Paryżu(Pologne,Correspondance);Hauptstaatsarchiv w Dreźnie;Archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Moskwie(Dieła polskija).
- Do Stanisława Augusta,do listu dołączona:Relacja rozmowy z różnymi obywatelami województwa podolskiego,wołyńskiego i lubelskiego,powst.1792 r.ogł.W.Smoleński:Ostatni rok Sejmu Wielkiego,Kraków 1896 r.s.451-454
- Kopia listu...do pewnego kanonika z Usiatyna,z 23 października 1792,ogł.M.Rymszyna,A.Zahorski w:Tajna korespondencja z Warszawy do Ignacego Potockiego,1792-1794,Warszawa 1961 r."Studia i Materiały z Dziejów Polski w Okresie Oświecenia"nr 4(s.92-93)
- Od I.Krasickiego z 29 grudnia 1766,wyd.Z.Goliński,M.Klimowicz,R.Wołoszyński w:Korespondencja Ignacego Krasickiego,t.1,Wrocław 1958 r.
- Od Stanisława Augusta i M.Poniatowskiego,rękopis:Biblioteka Czartoryskich,sygn.1704.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz