Układ w Trenczynie

Układ do którego rokowania rozpoczęły się 24 sierpnia 1335 w Trenczynie na Słowacji i kontynuowane były 12 listopada 1335 w Wyszehradzie na Węgrzech.Zawarty został przez polskich pełnomocników króla Kazimierza Wielkiego,którymi byli:kasztelan Spytko z Melsztyna(którego należy utożsamiać ze Spycimirem(Spytkiem)Leliwitą),Zbigniew prepozyt krakowski,Piotr kasztelan sandomierski,Tomasz z Zajączkowa,Niemierza Mądrostka z królem Czech Janem Luksemburskim i jego synem Karolem przy obecności króla Węgier Karola Roberta.W układzie obie strony uzgodniły respektowanie zwierzchności Jana Luksemburskiego nad tymi księstwami śląskimi które złożyły hołd lenny,oraz do księstwa wrocławskiego i głogowskiego.
Lennikami Jana Luksemburskiego zostali:

• Bolesław Legnicko-Brzeski
• Henryk Żagański,
• Konrad I oleśnicki,
• Jan ścinawski,
• Bolko II Opolski,
• Bolesław II Niemodliński,
• Albert strzelecki,
• Władysław kozielsko-bytomski,
• Wacław książę mazowiecki i pan płocki,
• Leszek raciborski,
• Jan I Scholastyk książę oświęcimski
• Władysław cieszyński

Pełnomocnicy Kazimierza Wielkiego zobowiązali się,że król Polski nie będzie domagał się zwrotu wymienionych księstw śląskich(nie wymieniono w układzie księstwa jaworskiego,świdnickiego,ziębickiego oraz księstwa biskupiego nyskiego).Oznaczało to de facto zrzeczenie się praw do Ślaska przez króla Polski.W wyniku zawartego układu Jan Luksemburski zrezygnował z używania tytułu króla Polski.Uzyskał też obietnice wypłacenia 20 tysięcy kop groszy praskich.Układ ten został potwierdzony kolejnym układem z 1339 roku.Natomiast z początkiem lat 40.XIV wieku Kazimierz Wielki organizował wbrew układowi szereg wypraw wojennych na ziemie Górnego Ślaska co doprowadziło w latach 1345-1348 do wojny polsko-czeskiej,w której Polska nie odniosła większych sukcesów.Należy jednak dodać,że istnieje pogląd,jakoby w trakcie negocjacji sprawa Ślaska nie była wcale poruszana.