Kacper Garlewicz

Pseud.Janek(ur.5 stycznia 1897 w Czeladzi,zm.24 marca 1969 tamże)działacz komunistyczny,oficer polityczny ludowego WP.Syn górnika Franciszka, od 1912 r.pracował w kopalni,po wybuchu 1914 r.I wojny światowej i zamknięciu kopalni pracował na roli we wsi Kalina Mała.1919-1921 odbywał służbę wojskową w 25 pp w Miechowie i 40 pp we Lwowie,od 1922 r.ponownie pracował w kopalni w Czeladzi.Działacz Centralnego Związku Górników(CZG) i od 1925 r.KPP,członek Komitetu Dzielnicowego(KD)KPP,agitator wśród górników,wzywał do ogłaszania strajków.22 II 1927 aresztowany i 14 X 1927 skazany w Sosnowcu na 4 lata więzienia.Po wyjściu z więzienia w Sieradzu 10 IX 1931 działacz wśród bezrobotnych i ich delegat,kontynuował też działalność w KPP.Przez pewien czas był sekretarzem KD KPP.Kilka razy był doraźnie aresztowany przed 1 maja i rocznicą rewolucji październikowej.W XII 1933 r.uciekł przed aresztowaniem i był poszukiwany przez policję,działał w MOPR,m.in.w Zawierciu.W 1937 r.na 8 miesięcy osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej.Gdy wrócił do Czeladzi,KPP była już zlikwidowana,więc wstąpił do PPS,by nadal działać w środowiskach robotniczych.Jesienią 1939 r.udał się do zajętego przez ZSRR Białegostoku i pracował tam w fabryce włókienniczej,później był robotnikiem w tartaku w Słonimiu.Latem 1941 r.uciekł przed Niemcami do obwodu penzeńskiego i zaczął pracować w kołchozie.W 1942 r.wstąpił do Armii Czerwonej,brał udział m.in.w bitwie pod Stalingradem.W 1943 r.wstąpił do 1 DP im.T.Kościuszki,był kapralem w 3 pp,a po ukończeniu szkoły oficerów oświatowych(politycznych)w stopniu plutonowego brał udział w bitwie pod Lenino.Od XII 1943 r.w szkole oficerów polityczno-wychowawczych,1-16 XII 1944 jako chorąży był zastępcą dowódcy 7 kompanii ds.polityczno-wychowawczych w 1 pp.Później skierowany do Wyższej Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Moskwie.Potem służył w straży kolejowej w Lublinie i Łodzi.Od 1945 r.w PPR,w 1946 r.przeszedł z WP do MO i został komendantem powiatowym MO w Środzie Śląskiej i potem w Legnicy,później był oficerem ds.specjalnych w komendzie w Dzierżoniowie.W IX 1947 odszedł z milicji i został kierownikiem działu kadr w fabryce w Małej Dąbrówce.W 1948 r.był I sekretarzem Komitetu Miejskiego(KM)PPR w Czeladzi,w 1949 r.sekretarzem Powiatowej Rady Związków Zawodowych(RZZ)w Będzinie,później referentem gospodarczym w Komitecie Wojewódzkim(KW)PZPR w Katowicach.Od 1950 r.inspektor personalny w Przedsiębiorstwie Budowlanym Przemysłu Węglowego w Katowicach,później inspektor hoteli robotniczych w tym przedsiębiorstwie,był tam też I sekretarzem POP.Działacz ZBoWiD.1951-1955 ławnik Sądu Powiatowego.Od 1 II 1957 na rencie,przewodniczący oddziału ZBoWiD w Czeladzi,działacz TPRR.Odznaczony m.in.Orderem Sztandaru Pracy I klasy i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.