Henryk Grot

Pseud.Zygmunt Krajewski(ur.13 lipca 1897 w Puchaczowie,zm.2 maja 1972 w Lublinie)działacz komunistyczny,rewolucjonista.Pochodził z chłopskiej rodziny Karola Grota,1915 r.wyjechał do Rosji,1916 r.powołany do rosyjskiej armii,służył w 1 Pułku Karabinów Maszynowych.W lutym 1917 r.wstąpił do SDPRR,brał udział w rewolucji lutowej w Piotrogrodzie.W VII 1917 r.aresztowany przez rząd Aleksandra Kiereńskiego i wysłany na front pod Rygę,w sierpniu 1917 r.został ciężko ranny i odesłany do szpitala w Pskowie,potem do Piotrogrodu.Od XII 1917 r.był robotnikiem w Briańskich Zakładach Metalurgicznych w Jekatierinosławiu,gdzie został skierowany z zadaniem szkolenia wojskowego oddziałów Gwardii Czerwonej.Jesienią 1918 r.wrócił do kraju i wstąpił w Lublinie do PPS-Lewicy,gdzie został instruktorem oddziałów Milicji Ludowej w powiecie lubelskim.Przez pewien czas współpracował z Marianem Buczkiem m.in.przy organizowaniu rad robotniczych i folwarcznych.W I 1919 r.oddelegowany do pracy w Warszawie,początkowo w sztabie,potem batalionie Milicji Ludowej.Za odmowę wstąpienia do WP i wyjazdu na front w wojnie polsko-sowieckiej w marcu 1919 r.aresztowany i oskarżony o szpiegostwo na rzecz Rosji sowieckiej.Skazany na śmierć,uwolniony po interwencji dowódcy warszawskiego batalionu, J.Kasprzyckiego.Wrócił do Lublina,gdzie ponownie został aresztowany i na kilka miesięcy uwięziony.W XII 1919 r.powołany do wojska,w 1922 r.wrócił do rodzinnej wsi i wstąpił do KPRP.Współorganizator i sekretarz(do 1937 r.)komórki KPP w Puchaczowie.Od 1926 r.sekretarz Komitetu Dzielnicowego(KD),a od 1931 r.Komitetu Okręgowego(KO)KPP w Lublinie.W 1937 r.aresztowany i skazany na 3 lata więzienia(po apelacji karę skrócono do 2 lat),po odbyciu kary wrócił do Puchaczowa.Od VI do XII 1941 r.więziony przez Niemców,w 1942 r.zatrzymany w łapance ulicznej w Lublinie i wywieziony do obozu w Magdeburgu,skąd wrócił IV 1945 r.Po powrocie jako znany działacz komunistyczny wyjechał do brata w Gdyni,mimo to prowadził działalność w PPR na Lubelszczyźnie.Aktywny w okresie referendum 1946 r. i wyborów 1947 r.W nocy na 3 lipca 1947 żołnierze podziemia antykomunistycznego zabili 9 członków jego rodziny podczas pacyfikacji Puchaczowa;on sam przebywał wówczas poza wsią i uniknął śmierci. Został kierownikiem wydziału kadr Komitetu Powiatowego PPR w Lublinie.W 1948 r.inspektor Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej w Lublinie,od 1949 r.inspektor w Wydziale Rent Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej(WRN)w Lublinie.Od 1956 r.na emeryturze.Odznaczony m.in.Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.