Wacław Figurski

Pseud.Karaluk(ur.25 września 1897 w Warszawie,zm.22 stycznia 1977 tamże)działacz komunistyczny,rewolucjonista.Skończył 4 klasy szkoły podstawowej i został praktykantem biurowym w fabryce wyrobów papierniczych,w 1913 r.zwolniony za współdziałanie ze strajkującymi robotnikami.W 1915 r.ewakuowany do Piotrogrodu,V 1916 powołany do carskiej armii,VII 1917 wstąpił do 2 Dywizji Strzelców(z I Korpusu gen.J.Dowbor-Muśnickiego)formującej się w Zubcewie k.Rżewa.Wkrótce wraz z grupą innych Polaków przeszedł do 284 pp armii rosyjskiej w Wiaźmie,IX 1917 r.wstąpił do SDPRR,niedługo potem uczestniczył w walkach z antykomunistycznymi oddziałami pod Wiaźmą.W II 1918 r.został przewodniczącym Kolegium Komendantury stacji Wiaźma z ramienia Komitetu Wykonawczego Rad Delegatów Robotniczych i Żołnierskich(RDRiŻ).W VI 1918 r.wrócił do kraju i IX 1918 zgłosił się do niemieckiego biura werbunkowego i wysłany na roboty na Litwę,skąd próbował przedostać się dalej na wschód,jednak został zatrzymany przez niemieckie władze za brak odpowiednich dokumentów i uwięziony w Szawlach do XI 1918 r.Po zwolnieniu udał się do Wilna i wstąpił do miejscowej RDR.I-III 1919 r.był przewodniczącym Komitetu Dzielnicowego(KD)KPLiB i kierownikiem wydziału przy Ludowym Komisariacie Pracy Republiki Litewsko-Białoruskiej.Potem skierowany przez KC KPLiB do pracy w armii jako sekretarz komisarza 3 Pułku Dywizji Litewskiej.Organizował Komitet Rewolucyjny w Wiłkomierzu i brał udział w walkach o to miasto,17 V 1919 ranny i wzięty do niewoli przez antykomunistyczne oddziały litewskie.W związku z wymianą jeńców IV 1920 znalazł się w Rosji sowieckiej,gdzie został pełnomocnikiem Rady Wojskowo-Rewolucyjnej Frontu Zachodniego w Smoleńsku,później zastępcą pełnomocnika ds.jeńców w Piotrogrodzie i (od X 1920 r.)zastępcą członka Biura Polskiego przy Piotrogrodzkim Gubernialnym Komitecie RKP.W III 1921 r.brał udział w tłumieniu powstania w Kronsztadzie.Od VII 1921 r.tkacz w piotrogrodzkiej fabryce,VII 1922 wrócił do kraju i osiadł w Żyrardowie.Pracował w Towarzystwie Akcyjnym Wyrobów Bawełnianych"Wola"w Warszawie.1922-1932 był w KPP,przez pewien czas należał do Komitetu Warszawskiego KPP.W 1924 r.działał w Związku Zawodowym Robotników Przemysłu Chemicznego w Polsce i Związku Zawodowym Robotników i Robotnic Przemysłu Tytoniowego.1925-1929 pracował w Kasie Chorych w Warszawie i okręgu,1933-1939 robotnik sezonowy na robotach publicznych oraz nadzorca na robotach.W II 1940 r.wywieziony na roboty przymusowe do Rzeszy,IV-X 1941 więziony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen.Zwolniony z powodu choroby,wrócił do Żyrardowa,od 1943 r.pracował w warszawskiej fabryce mydła.Od 1947 r.w PPR,potem PZPR.1953-1958 pracownik Zakładów Jedwabniczych w Milanówku,później na rencie.Mieszkał w Domu Weteranów Ruchu Robotniczego w Warszawie.Odznaczony m.in.Orderem Czerwonej Gwiazdy i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.