Życiorys
Antoni Górniewicz był synem Aleksandra i Reginy z domu Łopenn,urodził się w Wilnie.W latach 1914–1917 służył w armii rosyjskiej,gdzie ukończył szkołę oficerską.Od 1917 r.w I Korpusie Polskim w Rosji w 2 Dywizji Strzelców Polskich.Od 1919 roku służył w Wojsku Polskim,został przydzielony do 27 Pułku Piechoty,w którego szeregach walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.W 1920 roku był dowódcą II baonu.Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku,został zweryfikowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i pozostał w 27 Pułku.W 1928 roku został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku.Antoni Górniewicz w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia majora.Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie,w trakcie uroczystości„Katyń Pamiętamy Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari(1921 r.)
- Krzyż Walecznych(1921 r.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz