Twierdza Malbork

Niem.Festung Marienburg twierdza w rejonie Malborka,usytuowana w łuku Nogatu,około 4 kilometrów od przeprawy przez rzekę.Została wzniesiona przez Prusy w latach 1899-1903 i rozbudowana po wybuchu I wojny światowej.Strategiczne zadania wojenne twierdzy w Malborku zostały sformułowane w 1904 roku przez sztabowców niemieckich następująco:"Strzec mostów w Malborku i Tczewie,umożliwić wycofującej się armii przekroczenie Nogatu i Wisły i trzymać dla nacierającej ponownie z linii Wisły armii prawy brzeg Nogatu".
Historia
Decyzję o budowie kompleksu fortyfikacji w Malborku,broniących ważnej przeprawy na linii kolejowej Berlin-Królewiec,podjęto 14 stycznia 1898 roku.W latach 1899-1902 projektowaniem i budową nowej twierdzy kierowała Fortyfikacja Gdańsk(urząd pruski odpowiedzialny za budowę umocnień w rejonie Gdańska),w latach 1902-1903 Fortyfikacja Grudziądz.W 1903 roku,w chwili ukończenia budowy zasadniczego trzonu kompleksu obronnego, utworzono odrębną Fortyfikację Malbork.Główną część pierścienia umocnień tworzyło dziesięć niewielkich fortów;każdy z nich składał się z betonowego schronu dla 80-160 żołnierzy(1-2 plutonów piechoty),otoczonego niskim wałem i fosą z zasiekami z drutu kolczastego(w ówczesnej niemieckiej terminologii wojskowej były to tzw.punkty oporu piechoty,Infanterie-Stützpunkte).Oprócz fortów w skład twierdzy wchodziły baterie artyleryjskie złożone z betonowych schronów i ziemnych stanowisk dla armat kalibru 12 i 15 centymetrów;istniało ponadto sześć przewoźnych wieżyczek dla armat kalibru 5 centymetrów rozmieszczonych parami w kilku miejscach(Fort 4a,Fort 6 oraz punkt oporu"Piaski"przy drodze do Elbląga).Od strony wschodniej stanowiska artyleryjskie były osłaniane przez trzy dzieła piechoty.W trakcie budowy fortyfikacji wykorzystano w celach obronnych naturalne warunki terenowe;twierdzę osłaniał od wschodu pas mokradeł.Po wybuchu I wojny światowej,w latach 1914-1915,pierścień umocnień twierdzy Malbork został rozbudowany.Powstały wówczas nowe budowle o konstrukcji betonowej:cztery schrony dla piechoty,sześć tradytorów artyleryjskich,cztery schrony amunicyjne i dziewięć schronów dla artylerzystów.Twierdza Malbork stanowiła północny kraniec tzw.Linii Dolnej Wisły,w której skład wchodziły także twierdza Grudziądz,twierdza Toruń i twierdza Chełmno.