Zygmunt Sajna

Ur.20 stycznia 1897 w Żurawlówce,zm.17 września 1940 w Palmirach polski duchowny katolicki,męczennik i błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
Biografia
Syn Franciszka i Franciszki z domu Jarosz.Urodził się 20 stycznia 1897 w Żurawlówce w parafii Huszlew w diecezji siedleckiej.Około 1909 roku jego rodzina przeniosła się do Mielnika.W 1918 r.ukończył naukę i zdał maturę w gimnazjum w Siedlcach.
Kapłaństwo
Ukończył Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie.Święcenia kapłańskie przyjął w lutym 1924 r.Mianowany najpierw wikariuszem w parafii Jadów(obecnie diecezja warszawsko-praska),z końcem czerwca 1924 r.przeszedł do parafii Babice(archidiecezja warszawska).Dnia 29 października 1924 podjął w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim studia prawnicze.Przerwał je w 1926 r.z powodu choroby płuc i serca.Do kraju wrócił ze stopniem licencjata prawa kanonicznego.Po powrocie,jeszcze w 1926 roku został mianowany kapelanem w klasztorze Sióstr Niepokalanek w Szymanowie.W 1931 r.wyjechał na kurację i odpoczynek do Zakopanego,gdzie jego stan zdrowia uległ polepszeniu.Następnie podjął służbę kapłańską w parafii Antoniego Padewskiego(1931-1932),św.Aleksandra na Placu Trzech Krzyży(1932-1935)oraz parafii archikatedralnej św.Jana Chrzciciela(1935-1938)(wszystkie w Warszawie).W 1938 r.objął parafię w Górze Kalwarii.
II wojna światowa
Wybuch II wojny światowej zastał go w Górze Kalwarii,gdzie pełnił obowiązki duszpasterskie także podczas okupacji.Taki stan rzeczy utrzymał się tylko do grudnia 1939 roku.W związku z wygłaszaniem przez niego kazań o treści patriotycznej oraz udzielaniem duchowego wsparcia Polakom,okupacyjne władze niemieckie nałożyły na niego areszt domowy.Nie mógł chodzić do kościoła,ani służyć jako kapłan.Nie skorzystał z proponowanej mu możliwości ucieczki,nie chcąc opuścić parafian.Za swą postawę poddawany był szykanom.Areszt domowy zamieniono mu na zwykły areszt,początkowo więziono go w koszarach,następnie w Przytułku dla Starców i Kalek w Górze Kalwarii.Stamtąd w kwietniu 1940 r.trafił na Aleję Szucha w Warszawie,a następnie na warszawski Pawiak.Przez okres uwięzienia nie rozstawał się ze strojem kapłańskim,brewiarzem i różańcem.Był za to bity i torturowany,w protokole ekshumacji z 1946 r.stwierdzono,iż wybito mu wszystkie przednie zęby.
Śmierć
Według relacji ocalałych współwięźniów,ksiądz Zygmunt Sajna również na Pawiaku pełnił posługę kapłana,m.in.spowiadał,a także udzielał komunii,korzystając z przemycanych z zewnątrz komunikantów.Dnia 17 września 1940 księdza Zygmunta Sajnę wraz z grupą ok.200 osób rozstrzelano w masowej egzekucji w Palmirach.Zamordowano go w ramach akcji AB,mającej na celu eksterminację polskiej inteligencji.Według relacji obserwującego z ukrycia egzekucję gajowego,Piotra Herbańskiego,będący w grupie skazańców kapłan błogosławił swych towarzyszy znakiem krzyża i przemawiał do nich.W 1946 r.podczas ekshumacji zwłoki księdza Zygmunta Sajny rozpoznała jego siostra,Maria Zyta Sajna.Został pochowany wraz z innymi we wspólnej mogile.
Beatyfikacja
Proces beatyfikacyjny,jako zbiorowy,otwarto 26 stycznia 1992 roku.Dnia 26 marca 1999 roku w obecności papieża promulgowano dekret o jego męczeństwie.Ksiądz Zygmunt Sajna został beatyfikowany przez bł.Jana Pawła II podczas pielgrzymki papieskiej do Polski,w grupie 108 męczenników za wiarę,którzy zginęli podczas II wojny światowej.Beatyfikacja miała miejsce 13 czerwca 1999 podczas mszy świętej odprawianej w Warszawie.
Kult
Postać księdza Zygmunta Sajny upamiętnia tablica w kościele w Górze Kalwarii.Jego imieniem nazwano jedną z ulic miasta,dawniej Senatorską.Dnia 8 kwietnia 2000 imię księdza Zygmunta Sajny przyjęło Liceum Ogólnokształcące w Górze Kalwarii.Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci(17 września)oraz w grupie 108 błogosławionych męczenników 12 czerwca.