Jan Krukowiecki

Jan Stefan Krukowiecki herbu Pomian(ur.15 grudnia 1772 we Lwowie,zm.17 kwietnia 1850 w Popniu)polski generał,uczestnik wojen napoleońskich i powstania listopadowego,hrabia.Jego ojciec Piotr Krukowiecki otrzymał od cesarzowej Marii Teresy tytuł hrabiowski.Jan Krukowiecki ukończył wiedeńskie Theresianum.W wojsku od 1786 roku,początkowo służył w armii austriackiej,potem w wojsku francuskim i armii Księstwa Warszawskiego,był ciężko ranny w 1812 roku w czasie walk o Smoleńsk.Generał brygady od 1813 roku,w 1815 roku już w Wojsku Polskim Królestwa Kongresowego.Awansowany na generała dywizji(w 1829 r.)Dowodził najpierw brygadami w 2 Dywizji Piechoty i 1 Dywizji Piechoty,a od 1829 r.1 Dywizją Piechoty.Po wybuchu powstania listopadowego dowodził 1 Dywizją Piechoty.Sprawował dowództwo w zwycięskiej bitwie pod Białołęką.Brał udział w bitwie o Olszynkę Grochowską,w której odmówił wykonania rozkazu przeciwnatarcia gen.Chłopickiego.W marcu 1831 r.mianowany generałem piechoty,objął stanowisko gubernatora Warszawy.W sierpniu i wrześniu 1831 roku prezes Rządu Narodowego Królestwa Polskiego oraz faktyczny wódz w końcowym okresie walk.Oficer o poglądach skrajnie konserwatywnych,zdelegalizował Towarzystwo Patriotyczne.W gruncie rzeczy przeciwny kontynuowaniu powstania,prowadził rokowania z marszałkiem Iwanem Paskiewiczem o warunki kapitulacji,obciążany był winą za niedostateczne przygotowanie stolicy do obrony i oskarżany o potajemne kontakty z przeciwnikiem.Po kapitulacji Warszawy pozostał w stolicy.Po upadku powstania decyzją cara zesłany początkowo do Jarosławia,w którym przebywał od listopada 1831 roku do maja 1832 roku.Następnie rozkazem carskim przeniesiony do Wołogdy;w której przebywał do 1835 roku.Podczas pobytu w Jarosławiu i Wołogdzie pisał dziennik dla żony.Opisał w nim również losy generałów,którzy wraz z nim odbywali karę zesłania w Jarosławiu i Wołogdzie;byli to min:Michał Radziwiłł,Izydor Krasiński,Ignacy Prądzyński,Walenty Zawadzki,Edward Żółtowski,Franciszek Ksawery Niesiołowski,Ksawery Morawski,Józef Czyżewski,Kazimierz Dziekoński,Jan Tomicki.Po zakończeniu zesłania wrócił do Królestwa i osiadł w Popniu,majątku należącym do żony Heleny z Wolskich Krukowieckiej.Zmarł tam 17 kwietnia 1850,pochowany w Jeżowie w rodzinnym grobowcu.W XVIII wieku i w 1811/1812 roku był członkiem loży wolnomularskiej Świątynia Izis.Był kawalerem Krzyża Orderu Virtuti Militarii,Orderu Obojga Sycylii,Orderu Świętego Włodzimierza 3.klasy,Komandorem Legii Honorowej.Odznaczony Orderem Świętego Stanisława II klasy z nadania Aleksandra I Romanowa.W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 25 lat służby.W 1820 roku ożenił się z Heleną Wolską(1803-1859).Z tego związku urodzili się synowie:Konstanty(1821-1839),Władysław(1824-1827),Aleksander(1825-1896),Adam(1831-1861),Stanisław(1837-1841)oraz córka Helena(1829-1897).Córka Helena pozostała w stanie panieńskim i mieszkała w majątku Krukowieckiego w Osse.Syn Aleksander Krukowiecki zasłużył się jako jeden z najzdolniejszych partyzantów w powstaniu styczniowym.