Henryk Dembiński(generał)

Herbu Nieczuja(ur.16 stycznia 1791 w Strzałkowie koło Stopnicy zm.13 czerwca 1864 w Paryżu)polski generał,a także podróżnik i inżynier.
Życiorys
Syn Ignacego Dembińskiego posła na Sejm Czteroletni i Marianny z Moszyńskich Dembińskiej córki hrabiów Moszyńskich,grand-metrów saskiego dworu.Posłany do wojskowej szkoły inżynierskiej w Wiedniu.W 1809 r.nie przyjął stopnia oficerskiego w armii austriackiej i zaciągnął się jako szeregowiec do armii Księstwa Warszawskiego.W 1812 r.awansowany na porucznika,a potem w trakcie bitwy pod Smoleńskiem na stopień kapitana.Był posłem na Sejm Królestwa Polskiego w roku 1825.Krótki czas mieszkał w Witkowicach koło Ropczyc.Brał udział w powstaniu listopadowym,gdzie wyróżnił się zwłaszcza w wyprawie na Litwę.W sierpniu 1831 r.został mianowany generałem dywizji i przez krótki czas pełnił funkcję wodza naczelnego.Gubernator wojskowy Warszawy od 9 sierpnia do 12 sierpnia 1831.Brał także udział w bitwach pod Dębem Wielkim i Ostrołęką.Po zakończeniu powstania wyemigrował do Francji,gdzie był związany z obozem A.J.Czartoryskiego.Członek władz Związku Jedności Narodowej.W powstaniu węgierskim w 1849 roku dowodził węgierską Armią Północną,następnie powołany na stanowisko szefa sztabu naczelnego i wodza naczelnego armii węgierskiej.Ponieważ jego kandydatura wzbudzała zazdrość wśród niektórych węgierskich przywódców(szczególnie Artúra Görgeya),z funkcji tej zrezygnował po niepowodzeniu pod Kápolną.Po kolejnej klęsce armii węgierskiej pod Temeszwarem oraz rezygnacji Lajosa Kossutha wyjechał do Turcji i wstąpił do armii sułtana osmańskiego Abdülmecida I.W 1850 r.powrócił do Paryża,gdzie zmarł.Pochowany na cmentarzu w Montmorency.