Aleksander Antoni Fredro

Herbu Bończa(ur.1674,zm.26 kwietnia 1734 w Przemyślu)biskup chełmski(29 marca 1719–27 września 1724)oraz biskup przemyski w latach(1724-1734).Studiował zarówno w kraju,jak i za granicą.Po powrocie do Polski został najpierw sekretarzem królewskim na dworze Augusta II Mocnego,następnie wiceprezydentem Trybunału Głównego Koronnego w latach 1708 i 1710,sekretarzem wielkim koronnym i wreszcie prezydentem trybunału w latach 1714 i 1716.Przez dwadzieścia lat pełnił funkcje proboszcza parafii i prepozyta jarosławskiej kolegiaty.Została ona obdarowana przez niego ozdobnymi mszałami i srebrnymi kielichami i ufundował obrazy Matki Boskiej Częstochowskiej i świętej Trójcy oraz kamienną figurę świętego Jana Nepomucena.29 marca 1719 r.otrzymał nominacje na biskupa chełmskiego.Rządy w diecezji rozpoczął od wizytacji diecezji,poświęcając w czasie jej trwania szczególną uwagę ludziom najbardziej potrzebującym.Stąd też zyskał sobie przydomek“ojca ubogich”,których wspierał na co dzień licznymi ofiarami pochodzącymi głównie z prywatnego majątku.Po pięcioletnich rządach w diecezji chełmskiej,27 września 1724 mianowany został na biskupem przemyskim.Jako przemyski ordynariusz rozpoczął wielki remont świątyni katedralnej,nadając jej nowy barokowy styl.Wysiłki te zostały w dużym stopniu zniweczone katastrofą budowlaną w 1733.Nie żałował pieniędzy na renowację kościołów,czy też wyposażenie ich w sprzęt liturgiczny.Z jego inicjatywy oraz z jego fundacji wybudowano w latach 1724-56 kościół w Jaśliskach.Także z jego inicjatywy wyremontowano kościoły w Radymnie,Lubaczowie,Felsztynie oraz rezydencję biskupią koło Brzozowa.Kapituła katedralna ufundowała mu nagrobek w późnobarokowej kaplicy Fredrów z 1724 w katedrze przemyskiej.W Muzeum Archidiecezjalnym w Przemyślu znajduje się jego portret na tle trzech kościołów:w Jarosławiu,Starej Wsi oraz przebudowanej katedry w Przemyślu.