Andrzej Grudziński

Andrzej Karol Grudziński herbu Grzymała(1611–1678)wojewoda kaliski 1653–1661,wojewoda poznański 1661–1678,starosta nakielski,wałecki,rogoziński,średzki,osiecki,właściciel dóbr złotowskich;pułkownik królewski,kapitan gwardii.Był synem wojewody kaliskiego Zygmunta i Anny Opalińskiej.W początkowej fazie potopu szwedzkiego,25 lipca 1655 r.wraz z wojewodą poznańskim Krzysztofem Opalińskim oraz podkanclerzym koronnym Hieronimem Radziejowskim,odstępując od służby królowi Janowi Kazimierzowi,poddał pod Ujściem wojska wielkopolskie szwedzkiemu marszałkowi polnemu Arvidowi Wittenbergowi oraz uznał króla szwedzkiego Karola X Gustawa za władcę Polski.Mimo swej zdrady Grudziński w niedługim czasie powrócił do służby Rzeczypospolitej i podjął walkę z najeźdźcą,za co Szwedzi w odwecie spalili będące w jego posiadaniu zamki w Złotowie oraz Drahimiu(1657 r.)Po abdykacji Jana II Kazimierza w 1668 roku,popierał do polskiej korony kandydaturę palatyna reńskiego Filipa Wilhelma.Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669 roku z województwa poznańskiego.Po zakończeniu działań wojennych ufundował liczne kościoły,m.in.farę złotowską pw.Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny(1661-1664),gdzie najprawdopodobniej uwieczniony został w ołtarzu głównym jako dwie spośród postaci na obrazie Paulusa Hacka pt."Koronacja Najśw.Marii Panny"z 1666 r.Krypty tego kościoła są również miejscem spoczynku rodziców fundatora oraz jego syna Zygmunta,zmarłego w wieku kilku lat wskutek choroby zakaźnej.Andrzej Grudziński zmarł w 1678 roku i pochowany został w kościele św.Wita w Rogoźnie.Żonaty był z Marianną ze Święcickich,krewną biskupa sufragana gnieźnieńskiego Jacka Święcickiego.Postać wojewody Grudzińskiego pojawia się w powieści"Potop"Henryka Sienkiewicza,gdzie ukazany został w momencie zdrady ujskiej.