Wojciech Jastrzębiec

Herbu własnego(ur.ok.1362 w Łubnicach,zm.1436 w Mnichowicach)arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1423-1436,biskup krakowski 1412-1423 i poznański 1399-1412,kanclerz koronny.Po ukończeniu Seminarium Duchownego w Krakowie w 1384 otrzymał święcenia kapłańskie.Pracował na dworze Władysława Jagiełły,kanclerz królowej Jadwigi.W 1399 w imieniu papieża Bonifacego IX trzymał do chrztu córkę Władysława Jagiełły i Jadwigi Elzbietę.W latach 1404 i 1408 był rozjemcą w sporach z Krzyżakami.Uczestniczył także w akcie Unii horodelskiej zawartej w dniu 2 października 1413 roku.Do swojego herbu adoptował wówczas Jana Niemirę z Wsielubia,który był założycielem rodu Niemirowiczów h.Jastrzębiec,używającego także(w istniejącej do dnia dzisiejszego gałęzi)nazwiska Niemirowicz-Szczytt(Niemirowicz-Szczyt),względnie Szczytt-Niemirowicz(Szczyt-Niemirowicz)lub Szczytt(Szczyt).W 1416 postawił w Rytwianach zamek oraz kościółek modrzewiowy św.Wojciecha.W 1421 obsadził paulinów w Klasztorze w Łubnicach.25 lipca 1434 koronował w katedrze wawelskiej Władysława III Warneńczyka na króla Polski.Na dworze biskupim w Krakowie,posiadał licznych dworzan,m.in:Jakuba Szydłowieckiego.Autor traktatów teologiczno-prawnych.W 1422 roku według Jana Długosza biskup założył małe miasto nieopodal Szydłowca nazwane od jego imienia Jastrząb.Brał udział w zawarciu pokoju z Krzyżakami nad jeziorem Melno w 1422 i w Brześciu Kujawskim w 1435.Został pochowany w kapitularzu części przykościelnej klasztoru w Beszowej.